Drie jaar na haar eerste speelfilm Toute une nuit sans savoir, die de Œil d'Or voor beste documentaire won op het filmfestival van Cannes, is Payal Kapadia terug op de Croisette. Deze keer presenteert de Indiase regisseuse in de Officiële Competitie haar eerste speelfilm, All we imagine as light . En wat voor een gebeurtenis, want dit is de eerste Indiase film in de Officiële Competitie sinds 30 jaar - na Destinée van Shaji N. Karun. Payal Kapadia heeft een sociaal werk vol hoop gemaakt, dat in een Indiase context die even patriarchaal blijft als altijd, een stem geeft aan drie vrouwen van verschillende leeftijden en sociale achtergronden.
Een verpleegster in Mumbai, Prabha(Kani Kusruti) verbergt haar innerlijke onrust door zich vol overgave op haar werk te storten - hoewel haar blik van bezorgdheid niemand bedriegt. Haar leven staat op zijn kop als ze een cadeau krijgt van haar man, die ze al jaren niet meer heeft gezien. Ondertussen zoekt Anu(Divya Prabha), haar zorgeloze jonge collega en huisgenoot, tevergeefs naar een plek in de stad om wat privacy te delen met haar minnaar. Vergezeld door een vriendin, Parvaty(Chhaya Kadam), reizen de twee vrouwen naar het kustplaatsje Ratnagiri. Daar wordt een tropisch bos een ruimte van vrijheid waar de verlangens van de drie zich eindelijk kunnen manifesteren.
De film speelt zich af in Mumbai, is 's nachts en in de regen gefilmd - de "stad van dromen en illusies" op het hoogtepunt van het moessonseizoen. Payal Kapadia's film is zowel dicht als etherisch, contemplatief en poëtisch, en biedt een scherpe maar ondubbelzinnige kritiek op de Indiase samenleving. Hoewel de regie discreet is, onderstreept door een mooie textuur in het beeld, is de boodschap des te sterker: deemancipatie van Indiase vrouwen is in opmars. Op de vlucht naar meer vrijheid, terwijl de trein zowel dient om de wijken van de stad met elkaar te verbinden als om deze vrouwen naar hun bestemming te brengen, legt Payal Kapadia de problemen bloot die voortkomen uit het eeuwenoude patriarchaat: gedwongen respect voor mannen, gedwongen huwelijken en de geboden die aan Indiase vrouwen worden opgelegd.
Zoveel gevechten die moeten worden uitgevochten naast economische en maatschappelijke strijd, van het kastensysteem dat omver moet worden geworpen tot devakbond van arbeiders die vechten voor meer rechten; en in het midden van dit alles, deze sorority die in zichzelf keert, opnieuw een cocon van veiligheid creëert die de volgende generatie probeert te beschermen door haar ogen te sluiten en haar hart te openen. Een portret van sterke vrouwen, feministen zonder het te hoeven zeggen, dat zelfs vermijdt te vervallen in manicheïsme.
Cannes Festival 2024: Al het laatste nieuws en informatie over de 77e editie
Het Filmfestival van Cannes keert terug naar de Croisette voor de 77e editie van 14 tot 25 mei 2024. Klik hier voor al het laatste nieuws en informatie! [Lees verder]
Cannes Festival 2024: Al het laatste nieuws en informatie over de 77e editie
