La Table de Martine: het familierestaurant dat aanvoelt als thuis in het 16e arrondissement

Midden in de prachtige wijken van het 16e arrondissement is er één restaurant dat opvalt door zijn menselijke warmte. La Table de Martine, met zijn vriendelijke, ouderwetse inrichting, draait helemaal om familiekoken. Voor deze moeder van één die haar hele leven voor het fornuis heeft gestaan, was het een logische stap om leven te geven aan dit etablissement waar elk recept een verhaal vertelt, een herinnering met haar familie, van wie velen naast haar werken.

• Lees ook
• The Week Ahead van 17 tot 23 maart 2025 in Parijs: gratis of voor een gereduceerde prijs uitgaan

In een gezellige alkoof, een kleine knipoog naar amusement: een serie van deze kinderboekjes,"Martine". We worden hartelijk verwelkomd door de beroemde Martine en installeren ons in deze cocon die baadt in het licht en uitkomt op een kleine bar en een kleurrijke pizzaoven, met een klein buitenterras voor mooi weer. Met familierecepten en prachtig vintage en antiek servies, krijg je al snel het gevoel dat jeop zondag bij je oma komt eten, net als thuis.

Het is een authentieke benadering die uit het hart komt, en dat voel je in de gerechten, die natuurlijk huisgemaakt zijn, met verse biologische producten of producten van kleine producenten. Als voorgerecht probeerden we de Aubergine Brûlée, waarvan de rokerigheid vooral merkbaar is in de eerste paar happen. Maar de sesamcrème verzacht dit gegrilde aspect, voor een perfecte balans van smaken, met delicaat geazijnde tomaten en verse kruiden.

Een royale start die de fijnproeversmagen zal verrukken, net als het voorgerecht van de dag, huisgemaakte ganzenlever met sinaasappeljam. Op smaak gebracht met Sauternes, heeft het een sterke smaak in de mond zonder overheersend te zijn, met een welkome zoetheid en zoutheid die perfect samengaan met de witte wijn die voor de maaltijd is gekozen.

Als hoofdgerecht is het tijd voor mijn moeders onbetwistbare gebraden boerderijkip, die ons terugbrengt naar onze jeugdherinneringen, vergezeld van een smakelijke tomaten-knoflook-uiensaus die een droog gerecht vermijdt en knapperige frietjes.

De Bouchées de Sole Épaisse van Arnaud (een van zijn zonen) viel ons ook op, met een licht gepaneerde vis versterkt door een uitstekende, citroenachtige meunière saus. Samen met de smeltzachte aardappelen met room bleek dit gerecht zeer licht verteerbaar, maar toch royaal en troostend.

Om deze heerlijke, hartverwarmende lunch af te sluiten, hebben we lang geaarzeld. Le Gâteau au Chocolat Crapuleux of La Crème Caramel de mon Enfance zagen er ronduit verrukkelijk uit, maar uiteindelijk kozen we voor de Lemon Tart van Paulette, een herfstige verrukking met huisgemaakt gebak, een vleugje kaneel, smeltend in de mond en zacht zoet, zonder bitterheid, net zoals we jaren geleden bij onze oma thuis aten.

Een gezellig restaurant bij uitstek, dat wel eens een tweede familie zou kunnen worden als je in de buurt werkt of woont!

Deze test is uitgevoerd in het kader van een professionele uitnodiging. Als uw ervaring afwijkt van de onze, laat het ons weten in de commentaren.