Cannes'da Resmi Yarışma'ya yeni katılan Rumen yönetmen Emanuel Parvu, Romanya'nın Tuna Deltası'ndaki ücra bir köyde genç bir eşcinselin dışlanmasını ve tımar edilmeye çalışılmasını konu alan üçüncü uzun metrajlı filmi Three Kilometres to the End of the World'ü görücüye çıkardı.
Bu uzak bölgelerin ferahlatıcı havası ve yemyeşil manzaraları hoş bir bahar masalının tüm özelliklerini taşıyordu. Ve bu, daha sonra olanları daha da iğrenç kılıyor. Genç Adi(Ciprian Chiujdea) bir gece kulübünden çıkar ve dokunaklı olsa da bazılarının tamamen zararsız olduğunu söyleyebileceği bir sahnede bir çocukla tanışır. Eve döndüğünde Adi'nin yüzü ve vücudu şişmiştir. Ailesiyle birlikte, şimdiye kadar gizli tutulan eşcinselliği yüzünden dayak yediğini öğreniriz.
Ve böylece genç adam için dayanılmaz ve bu çağda düşünülemez bir dönem başlar - ancak film günümüzde geçmektedir. Film, oğlunun neden erkekleri sevmeye başladığını anlamaya çalışan baba, durumu alkole bağlamaya çalışan anne, kendi çocuklarını destekleyen saldırganların babası ve onların toplumun kurtuluşu ve sağlığı için yaptıkları 'cesaret' eylemi arasında gidip geliyor, Ya da bu sapkınlığın Covid'e karşı aşılanmanın bir sonucu olup olmadığını merak eden ve kötü ruhu çıkarmak için Adi'nin yastığının altına bir İncil yerleştirilmesini öneren yerel rahip.
Emanuel Parvu, hasta ama bir o kadar da sıradan, başka bir çağa ait inançlara saplanıp kalmış, başkalarının bakışları ve komşusu tarafından ihbar edilme korkusuyla şekillenmiş, saldırganları bulup adalete teslim etmektense gerçekleri mazur görmeye, hatta örtbas etmeye çalışan polise varıncaya kadar her kademede yolsuzluğun pençesinde kıvranan bir toplumu filme alıyor. Ailenin yaşadığı trajedi ve utanç, fiziksel darbelerle zaten parçalanmış olan Adi'nin aldığı sözlerin şiddetiyle eşleşir.
Odasına kapatılan (en gerçek anlamıyla) genç adam, ailesinin isteği ve rahibin suç ortaklığıyla, şiddetli ve acımasız bir şeytan çıkarma sahnesinin isteksiz aktörüdür. Romanyalı yönetmen bu cehennem sahnesiyle daha da tezat oluşturacak şekilde, en akademik mizanseni tercih ediyor ve kadrajın kenarlarıyla oynayarak, hatalı yakalanan genç adamın umutlarının dışarı fışkırmasını ve cellatların alçak kitlelerini yakalamasını sağlıyor.
Öngörülen bu felaket karşısında film, derin bir nefes almasına ve arkasına bakmadan kaçmasına yardımcı olan nişanlısı ve şimdi sırdaşı olan genç Ilinca(Ingrid Micu Berescu) şeklinde bir umut ışığı sunuyor.
