Brancusi Centre Pompidou'da: çağdaş heykelin babası hakkındaki sergi, fotoğraflarımız

Özgün ve büyüleyici heykelleriyle sanat tarihine damgasını vurdu. Centre Pompidou, 27 Mart - 1 Temmuz 2024 tarihleri arasında sanatçı Constantin Brancusi'ye zengin ve güzel bir sergi ithaf ediyor. Bu sergi, elbette heykellerinin yanı sıra fotoğrafları, çizimleri ve filmleriyle de sanatçının çalışmalarının çeşitliliğini (yeniden) keşfetmek için bir fırsat.

Constantin Brancusi (1876-1957)çağdaş sanatın ve özellikle de heykel dünyasının en büyük isimlerinden biridir: kendi alanında bir öncü, gerçek bir usta olarak kabul edilir. Bu nedenle Centre Pompidou 'nun 27 Mart - 1 Temmuz 2024 tarihleri arasında onun onuruna bir retrospektif sergi düzenlemesi hiç de şaşırtıcı değil. 1995'ten bu yana türünün ilk örneği.

"Brancusi, l'art ne fait que que commencer" başlıklı sergi, 120'den fazla heykelin yanı sıra fotoğraflar, çizimler, filmler ve arşiv belgeleri de dahil olmak üzere toplamda yaklaşık 400 eseri bir araya getiriyor. Ziyaretçiler, bu etkili ve yenilikçi sanatçının kariyerinin başlangıcından 1904'te 28 yaşındayken Paris'e gelişine, büyük başarılarına ve 1920'de Salon des Indépendants'da bir skandala neden olan ünlü"Princesse X" de dahil olmak üzere en tartışmalı eserlerine kadar tüm kariyerini hayranlıkla izleyebilirler.

Avrupa ve Paris'teki çeşitli eğitim kurslarının ardından heykeltıraş nihayet tarzını, onu eşsiz kılacak, hayranlık uyandıracak ve eleştirilecek kimliğini buldu. Eğriler, saf çizgiler, basit, minimalist formlar vesoyuta itilmiş konularla çalışmalarına radikal bir yaklaşım getiren Brancusi, soyut heykelin mihenk taşı haline geldi ve sürrealist ve minimalist sanatın temellerini attı. Sanatını mükemmelleştirirken, yaratıcı kendini maddeden ayırmaya, saf sembollere hayat vermeye çalıştı.

Centre Pompidou 'daki sergi, bu uzun sanatsal yolculuğun izini sürüyor ve Romanya doğumlu sanatçının yaratım sürecini zengin ve güzel bir mizansenle vurguluyor. Retrospektif,heykeltıraşın serginin amaçları doğrultusunda kısmen yeniden inşa edilen atölyesine bir ziyareti de içeriyor. Brancusi'nin yaşadığı, eserlerini yarattığı ve sunduğu bir yer olan bu stüdyo - Paris'in 15. bölgesindeki Impasse Ronsin'de yer alıyor - başlı başına bir eser olarak tasarlandı. Sanatçı öldüğünde, mekan devlete miras bırakıldı. Atölye, serginin matrisini oluşturarak heykeltıraşın yaratım sürecini daha iyi anlamamızı sağlıyor.

Centre Pompidou'nun 6. katında sergilenen çok sayıda eserin de kanıtladığı gibi, bu zengin ve çeşitli bir yaratım süreciydi. Elbette Constantin Brancusi 'nin"Uyuyan İlham Perisi" (1910) gibi bazı efsanevi heykelleri, sanatçının kesinlikle en bilinen eseri. Biraz daha ilerlediğimizde, 1907 ve 1908 yıllarında üretilen üç önemli eser daha keşfediyoruz: "Öpücük ", " Yeryüzünün Bilgeliği " ve " Dua ". Bunlar için Brancusi doğrudan oymayı tercih etmiştir.

Ziyaretimize ahşap çiftlik evinin kapısından geçerek devam ediyoruz ve sanatçının çalışmalarının bir başka yönünü, yine radikal bir jestle ahşabı keşfediyoruz. Ardından ünlü portrelere ve Brancusi 'yi otuz yıl boyunca meşgul eden uçuşla ilişkiye, halk masallarındaki efsanevi kuş"Maïastra" temasıyla geçiyoruz.

Başka bir oda, başka bir tema, bu kez eğik ve yatay formlara doğru bir evrimi işaret eden hayvan teması. Horoz heykelleri fok, timsah ve kaplumbağa heykellerinin yanında duruyor.

Oturup"Leda" (1926) adlı eseri düşünmeye davet edildiğimiz karanlık odayı da unutmamak gerekir. Bu bronz heykel, bilyalı bir yatak üzerinde durmakta ve üzerinde, eserin sürekli hareket halinde yavaşça dönmesini sağlayan küçük bir motor bulunmaktadır.

Brancusi 'ye adanan sergi, sanatçının o dönemde arkadaşı Edward Steichen'in Voulangis'teki bahçesine yerleştirilen ünlü"Sonsuz Sütun" da dahil olmak üzere bazı anıtsal eserleriyle sona eriyor.