2 Eylül 1792 Pazar günü, bir"hapishane komplosu" ve Prusya işgalinden korkan Sans-culottes Paris hapishanelerini basarak karşı devrimci olduğu iddia edilen yüzlerce mahkumu acımasızca katletti . Bu, 2-6 Eylül 1792 tarihleri arasında Paris ve taşrada gerçekleşen Eylül Katliamlarının başlangıcıydı.
Sans-Culottes'ların Tuileries Sarayı'nı işgal ederekkraliyetin kaldırılmasını ve Fransa'da bin yıldır var olan monarşinin yıkılmasını sağlamalarının üzerinden neredeyse bir ay geçmişti. Bu 10 Ağustos 1792 tarihi, Avrupa monarşileri koalisyonunun Fransız monarşisine verdiği sarsılmaz desteğe ve Prusyalılar ile Avusturyalıların Fransa'yı işgaline tepki olarak ikinci Fransız Devriminin başlangıcı oldu.
20 Nisan 1792'den beri Fransa, Fransız kraliyet ailesini destekleyen iki Avrupa monarşisine, Avusturya ve Prusya'ya savaş ilan etmişti. Temmuz 1792'de Prusya ve Avusturya orduları nihayet Fransa'ya girdi ve 25 Temmuz 1792'de Prusya ordusunun lideri Brunswick Dükü Charles-Guillaume-Ferdinand'a atfedilen Brunswick Manifestosu Paris halkına seslendi.
Gerçekte Devrim sırasında göç etmiş bir Fransız asilzadesi olan Şövalye Geoffroy de Limon tarafından kaleme alınan ve Paris'e gözdağı vermeyi amaçlayan bu manifesto, Müttefiklerin Kral'ı görevine iade etme ve ona tüm yetkilerini geri verme iradesini açıklıyor ve hükümdarın muhaliflerini en kötü misillemelerle tehdit ediyor, buna karşı çıkan herkesin isyancı sayılacağını ve sıkıyönetim altında ölüm cezasına çarptırılacağını savunuyordu.
Paris'te sinirler gerildi ve istikrarsızlık baş gösterdi. Tuileries Sarayı'nın ele geçirilmesinden bu yana başkentin kontrolü için üç güç mücadele ediyordu: Tuileries ayaklanmasını başlatan ve şimdi Robespierre tarafından yönetilen Paris Ayaklanma Komünü; Eylül 1791 seçimlerinden çıkanYasama Meclisi ve son olarak Adalet Bakanı ve Başbakan Danton başkanlığındaki Geçici Yürütme Konseyi.
AncakUlusal Konvansiyon'un seçilmesi beklenirken Paris Komünü yönetimi ele geçirdi. Meclis, Komün'ün gücünü engellemek amacıyla siyasi tutumunu radikalleştirdi ve 17 Ağustos 1792'de Kral'ı savunanları yargılamak üzere olağanüstü bir ceza mahkemesi kurdu. Buna karşılık, kraliyet ailesini savunan ve Tuileries'in ele geçirilmesi sırasında halka ateş açan soylular ve İsviçreli Muhafızlar mahkum edildi ve Paris hapishanelerine kapatıldı.
Ancak bu yeni mahkeme ayaklanmacı Komün tarafından çok yumuşak bulundu. 1 Eylül 1792'de, Komün'ün gözetim komitesinin bir üyesi olan gazeteci Jean-Paul Marat, halka adalet çağrısında bulunan ve onları "sınırlara koşmadan önce Ulusu temizlemeye" çağıran pankartlar astırdı. Hapishanelerdeki mahkumların isyanından korkulduğu ve başkentin, arkalarında savunmasız kadın ve çocuklar bırakarak sınırdaki cepheye katılmak üzere ayrılan çok sayıda gönüllü erkek tarafından terk edildiği bir dönemde korku aşılanmıştır.
Longwy'nin teslim olmasından sadece birkaç gün sonra, 29 Ağustos'ta kuzeydoğunun büyük kalesi Verdun'un teslim olduğu haberi, dehşet ortamını daha da arttırdı. Halk başkentin yabancılar tarafından istila edileceğinden emindi, bu arada gizlice bir"hapishane komplosu" hazırlanıyordu: 30.000 gönüllünün terk ettiği bir başkentte, karşı devrimci mahkumlar hapishanelerden kaçmayı başaracak, yurtseverlerin boğazlarını kesecek, Louis XVI 'yı Temple hapishanesinden kurtaracak ve başkenti Prusyalılara teslim edeceklerdi.
Bu, liderliği ele almaya karar veren Sans-Culottes için çok fazlaydı. 2 Eylül 1792'de, Faubourg Poissonnière şubesi önderliğindeki çeşitli şubeler, sopalar, baltalar, topuzlar, kılıçlar ve mızraklarla silahlanmış olarak Paris hapishanelerini işgal etti. Beş gün boyunca, septembriseur 'ler Abbaye hapishanesinde bir halk mahkemesi tarafından sahte duruşmalar düzenlediler ve kralın dönüşünü destekledikleri iddiasıyla Abbaye hapishanesi, Carmes manastırı, Saint-Firmin, Conciergerie, La Force, Tour-Saint-Bernard, Châtelet, Salpêtrière hastane-hapishanesi ve Bicêtre hastanesindeki mahkumları acımasızca katlettiler.
Toplamda 1.300'den fazla kurban septembriseur'ler tarafından öldürülmüştür; bunların arasında çok sayıda aristokrat, İsviçreli Muhafızlar ve dirençli rahiplerin yanı sıra genel hukuk mahkumları ve sıradan vatandaşlar da bulunmaktadır. Öte yandan, borçlar, aile kavgaları ya da küçük suçlar nedeniyle hapsedilen mahkumlar ve kadınların çoğu genellikle serbest bırakıldı. Ne yetkililer, ne Ulusal Muhafızlar, ne hükümet, ne Meclis, ne de Komün cinayetlere karşı çıkmadı ya da devrimci şiddetin doruk noktalarından birine müdahale etmedi.
En ünlü kurbanlardan biri, Kraliçe'nin eski sırdaşı ve çocuklarının mürebbiyesi olan Prenses Marie-Thérèse de Lamballe idi ve kraliyet ailesine Temple hapishanesine kadar eşlik ettiği için La Force'ta hapsedilmişti. Sans-culottes tarafından katledilen Lamballe parçalara ayrılmış ve kafası bir mızrağın ucuna takılarak Kraliçe'nin hücresinin penceresinin altından geçirilmiştir. Ayaklanmalar hızla taşraya, Meaux, Lyon, Caen, Gisors ve Reims'e yayıldı ve 150 kişi daha öldü.
Birinci Terör'ün başlangıcı olan Eylül Katliamları, Fransız Devrimi 'nin en şiddetli dönemine girmesine tanıklık etti.
Daha fazlasını öğrenmek için buraya tıklayın:
Yer
Konsiyerj
2 Boulevard du Palais
75001 Paris 1
Erişim
Metro hattı 1 "Chatelet" istasyonu, hat 4 "Cité" istasyonu
Daha fazla bilgi
İkonografiler: Başlık: Eylül 1792 katliamları bölümü, Sylvestre et Cie, Musée Carnavalet Abbaye hapishanesinde 2-7 Eylül 1792 katliamları, Jules-Adolphe Chauvet, Musée Carnavalet 2 ve 3 Eylül 1792'de mahkumların septembriseurs tarafından katledilmesi, hapishanede keyfi mahkeme, Auguste Raffet, Musée Carnavalet Madame de Lamballe'ın ölümü, Antoine Johannot, Musée Carnavalet
