Φωτογραφίες από το Μουσείο Nissim de Camondo στο Παρίσι

Οι λάτρεις των επίπλων αντίκες θα πρέπει να επισκεφθούν το Musée Nissim de Camondo, στο 8ο διαμέρισμα του Παρισιού, για να ανακαλύψουν την απίστευτη συλλογή αυτού του ιδιωτικού αρχοντικού, το οποίο διαθέτει μερικά από τα καλύτερα έπιπλα και αντικείμενα από την εποχή του Λουδοβίκου XV και του Λουδοβίκου XVI .

Ένα μουσείο που ανήκει στην Arts Décoratifs, κληροδοτημένο το 1924 από τον Moïse de Camondo, το οποίο σας προσκαλεί να ανακαλύψετε μια απίστευτη συλλογή επίπλων που χρονολογείται από τον 18ο αιώνα.

• Διαβάστε επίσης
• Η Εβδομάδα που έρχεται 29 Απριλίου - 5 Μαΐου 2024 στο Παρίσι: Βγαίνετε έξω δωρεάν ή σε μειωμένη τιμή
• Τι να κάνετε τον Μάιο του 2024 στο Παρίσι και στην περιοχή Ιλ ντε Φρανς; Οι καλύτερες συμβουλές και ιδέες μας για έξοδο
• Δωρεάν μουσεία και μνημεία: μέρη που μπορείτε να επισκεφθείτε αυτή την Κυριακή, 5 Μαΐου 2024 στο Παρίσι

Για την ιστορία, όταν μετακόμισε στο Παρίσι το 1869, ο Nissim de Camondo αγόρασε ένα αστικό σπίτι στην οδό Rue de Monceau 63, ενώ ο αδελφός τουAbraham-Behor έχτισε το δικό του στο γειτονικό οικόπεδο. Χωρίς αντιπαλότητα μεταξύ τους, τα δύο αδέλφια φιλοξένησαν την ελίτ του Παρισιού με μεγάλη λαμπρότητα.

Ο γιος του, Moïse de Camondo, έγινε εξέχων συλλέκτης και σημαντικός χρηματοδότης. Όταν πέθανε η μητέρα του, έβαλε να κατεδαφίσουν το οικογενειακό σπίτι, με εξαίρεση το κτίριο στο δρόμο , και έχτισε ένα ιδιωτικό μέγαρο από τον αρχιτέκτονα René Sergent για να στεγάσει την πλούσια συλλογή του από έπιπλα, πίνακες και αντικείμενα τέχνης του 18ου αιώνα .

Όταν ο γιος του, ο οποίος ονομαζόταν Nissim όπως και ο παππούς του, πέθανε κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Moïse αποφάσισε να κληροδοτήσει το αρχοντικό του και τις συλλογέςτου στην Union Centrale des Arts Décoratifsστη μνήμη του γιου του, για τον οποίο προοριζόταν. Με αυτό το σκεπτικό, συνέχισε να συμπληρώνει τη συλλογή μέχρι το θάνατό του το 1935, δημιουργώντας ένα σύνολο που ήταν απόλυτα αντιπροσωπευτικό της γαλλικής τέχνης του 18ου αιώνα.Το μουσείο εγκαινιάστηκε στη συνέχεια από την κόρη του το 1936.

Αυτό το ξενοδοχείο, που χτίστηκε μεταξύ 1911 και 1914, είναι μια κατοικία με κλασική εμφάνιση που διαθέτει όλες τις σύγχρονες ανέσεις ενός σπιτιού των αρχών του 20ού αιώνα και αποτελεί το μοναδικό σωζόμενο παράδειγμα στο σύνολό του για το πώς λειτουργούσε μια ιδιωτική κατοικία στην Plaine Monceau.