Gisteravond vond de officiële selectie van het filmfestival van Cannes plaats... en nu is dat alles waar iedereen het over heeft. Bérénice Bejoenals ceremoniemeester, de nieuwste film van Claude Miller, Thérèse Desqueyroux, in de slotceremonie, Woody Allen als de grote afwezige, Stewart-Pattison als het sterrenkoppel. Kortom, de inkt vloeit en het einde is nog niet in zicht: de selectie voor de Veertiendaagse van de Regisseurs moet nog komen...
Een glamoureuze en rockende selectie! Ondertussen verliest Parijs iets van zijn aantrekkingskracht. Aangezien het festival alleen previews van films vertoont, kunnen we onze recensies onmogelijk te vroeg voorbereiden. Jammer, we kunnen ons troosten met het raadplegen van het programma van het Champs-Elysées Film Festival in juni... en dan is het nog maar een kwestie van tien korte dagen.
Uiteindelijk is mei net als Cannes een mooie mix van genres. Terwijl de maand begint met horrorfilms: The Cabin in the Woods (2 mei), The Bizarre Theatre (9 mei), kunnen we ook één grote blockbuster per week verwachten, soms nostalgisch: American Pie 4 (2 mei), Men In Black III (23 mei), soms fantastisch: Dark Shadows (9 mei), Prometheus (30 mei) en soms idyllisch: Cosmopolis (23 mei) en On the Road ( 23 mei). Dus Kristen en Rob brengen hun film op dezelfde dag uit, hoe schattig is dat? Nee, het is niet schattig, ze doen allebei mee aan de competitie in Cannes. Laten we in het belang van hun fragiele relatie hopen dat ze niet winnen: er wordt gezegd dat je een prijs niet kunt overleven. Ik veronderstel dat dit vooral geldt voor persoonlijke prijzen, maar laten we de duivel niet verleiden, ze moeten tenslotte nog een tijdje liefdesverdriet spelen.
Naast deze grote oorlogsmachines, en in een veel lichtere stijl, komt Frankrijk ook met grote sprongen vooruit: Chercher le garçon ( 9 mei) en Je fais feu de tout bois ( 30 mei) beloven een aantal geweldige lachsalvo's waar de redactie niet op kan wachten om ze te ontdekken.
Deze maand mei staat in het teken van de schijnwerpers en als het op cinema aankomt, is dat moeilijk te overtreffen. Dus ook al staat er veel op het spel op de Croisette, vergeet niet dat er ook leven is in Parijs!
