Terwijl de Olympische Spelen van Parijs 2024 in Frankrijk worden gehouden van 26 juli tot 11 augustus, vinden de gewichthefwedstrijden plaats gedurende vijf dagen, van 7 tot 11 augustus 2024 in deArena Paris Sud, gelegen aan de Porte de Versailles. Vrouwelijke atleten strijden in de categorieën 49 kg, 59 kg, 71 kg, 81 kg en zwaarder dan 81 kg, terwijl mannelijke atleten strijden in de categorieën 61 kg, 73 kg, 89 kg, 102 kg en zwaarder dan 102 kg.
In elk van deze gewichtsklassen doen 12 gewichtheffers mee aan twee onderdelen: de snatch en de clean and jerk, met drie proeven voor elk onderdeel. In totaal zullen er 10 Olympische titels worden uitgereikt aan de atleten!
Terwijl je wacht op deze krachtproeven, (her)ontdek je degeschiedenis van hetgewichtheffen, leer je de regels van deze sport voor grote knokkels en haal je herinneringen op aan de records en grote sportmomenten in de geschiedenis van het gewichtheffen.
Gewichtheffen heeft oude wortels die teruggaan tot de Oudheid. De eerste sporen van gewichthefwedstrijden zijn te vinden in de Griekse en Egyptische beschavingen, waar sterke mannen hun kracht demonstreerden en met elkaar vergeleken door zware stenen op te tillen. Het moderne gewichtheffen ontstond echter in de 19e eeuw als een internationale sport, met name in Duitsland, Oostenrijk, Frankrijk en Engeland, waar de eerste wedstrijd werd gehouden in 1887.
Gewichtheffen maakte zijn Olympische debuut op de Zomerspelen van 1896 in Athene, met twee onderdelen op het programma: het eenarmig tillen en het tweearmig tillen. De eenarmige onderdelen verdwenen in 1924 uit de competitie en werden vervangen door drie tweearmige bewegingen: de bench press, de snatch en de clean and jerk.
De bench press verdween ook uit de competitie in 1972 omdat de bewegingen te gevaarlijk waren, waardoor alleen de snatch (de atleet tilt de stang van de grond naar boven in een enkele continue beweging) en de clean and jerk (de atleet tilt de stang in twee fasen, waarbij hij de stang eerst optilt en op de voorkant van zijn schouders plaatst, voordat hij de stang naar boven gooit) overbleven. Pas tijdens de Olympische Zomerspelen van 2000 in Sydney deden vrouwen mee aan de Olympische competitie!
In de loop der jaren is het gewichtheffen zich blijven ontwikkelen, met gewichtscategorieën - nu 5 voor mannen en 5 voor vrouwen - en specifieke technieken. Het blijft een van de meest veeleisende disciplines op de Olympische Spelen, waarbij de kracht, techniek en concentratie van de atleten op de proef worden gesteld.
Gewichtheffers nemen het tegen elkaar op in specifieke gewichtsklassen, met als doel het maximale gewicht te tillen in verhouding tot hun eigen lichaamsgewicht. De totale gewichten die worden getild in de snatch en clean and jerk bepalen de eindrangschikking van de atleet in zijn gewichtscategorie. Elke atleet heeft drie pogingen om elke beweging te voltooien en het gewicht van de stang wordt geleidelijk verhoogd na elke succesvolle poging.
Drie juryleden beoordelen elke poging op naleving van de regels, in het bijzonder de correcte eindpositie van de lifter met de stang. Er kunnen straffen worden opgelegd voor het niet naleven van de regels, zoals incorrecte bewegingen of slechte technische uitvoering.
Aan het begin van de 20e eeuw domineerden Europese landen de gewichthefwereld, met nameDuitsland, Oostenrijk en Frankrijk. In de jaren 1950 kwamen de Sovjets op, gevolgd door China, Turkije, Griekenland en Iran enkele decennia later, in de jaren 1990.
Gewichtheffen op de Olympische Spelen heeft in de loop van zijn geschiedenis een aantal memorabele momenten en uitzonderlijke prestaties opgeleverd. Een van de beroemdste momenten en meest opmerkelijke medailles is die van Naim Süleymanoğlu uit Turkije op de Olympische Spelen van Seoul in 1988, die een epische gouden medaille won in de categorie vedergewicht en de eerste man werd die drie keer zijn lichaamsgewicht tilde in de clean and jerk.
Er waren ook de prestaties van drievoudig Grieks Olympisch kampioen Pyrros Dimas op de Spelen van Atlanta in 1996, de Iraanse Hossein Rezazadeh op de Spelen van Sydney in 2000 en de Spelen van Athene in 2004 in de superzwaargewichtcategorie, en meer recentelijk Rim Jong-sim uit Noord-Korea op de Spelen van Londen en Rio in respectievelijk 2012 en 2016.
DeFranse gewichtheffer Romain Imadouchène, 29 jaar oud en wereldkampioen clean and jerk in 2022, is een van Frankrijks grootste medaillekansen in deze discipline op de Spelen van Parijs 2024!
Deze pagina kan elementen bevatten die met AI zijn ondersteund, meer informatie hier.
