Parijs zit vol geheime plekken die getuigen van de geschiedenis van de stad. Door ze te ontdekken kun je het verleden van de hoofdstad beter begrijpen. Neem bijvoorbeeld de overdekte passages van Parijs. In de 19e eeuw had de hoofdstad er meer dan 70, dankzij het grote stedelijke transformatieplan van Baron Haussmann!
Hun doel was om de rijke bevolking te beschermen tegen de modder en de drukte van de straten door hen doorgangen te bieden die beschermd waren tegen de elementen door prachtige glazen daken en die talloze winkels en restaurants op één locatie samenbrachten.
Vandaag de dag heeft Parijs slechts 21 overdekte doorgangen die open zijn voor het publiek. Met deze gids kun je je eigen tour door de overdekte doorgangen van Parijs samenstellen. Het is niet echt ingewikkeld, want de mooiste overdekte doorgangen liggen bijna allemaal in hetzelfde gebied: het 2e en 9e arrondissement. Een architectonische curiositeit die ons terugbrengt naar de 19e eeuw.
De Galerie Véro-Dodat ligt op een steenworp afstand van het Louvre Museum en staat sinds 1965 op de monumentenlijst. Op de vloer geeft een prachtig marmeren plaveisel met zwarte en witte ruitjes de galerie een gevoel van diepte. Het plafond is voorzien van een prachtig glazen dak en gravures. Sinds de oprichting in 1826 is de galerie de thuisbasis van een aantal chique boetieks, waaronder interieurdesign, meubels, kunst en Louboutin schoenen. Het is een geweldige plek om mooie dingen te kopen, zolang je financiën het toelaten!
De Passage des Panoramas, gebouwd in 1799, was de eerste overdekte doorgang in Parijs en een van de beroemdste in de hoofdstad. Daarom is het er altijd druk. Filatelisten moeten weten dat het een van de belangrijkste filatelistische hotspots in Parijs is, met talloze winkels die postzegels voor verzamelaars verkopen. Als je door de Passage des Panoramas loopt, kun je je wandeling voortzetten in de Galerie des Variétés, die aansluit op de Passage des Panoramas. Voor de goede orde: de Passage des Panoramas ontleent zijn naam aan de twee panorama's, de verlichte rotondes met een trompe-l'oeil fresco bij de hoofdingang van de passage, aan de Boulevard Montmartre. Helaas werden beide werken in 1831 vernietigd.
Met haar neoklassieke Pompeïaanse decor, elegante glazen dak, imposante koepel, kleurrijke mozaïekvloer en talloze schilderijen en beeldhouwwerken is de Galerie Vivienne een van de elegantste galeries in Parijs. De galerie werd geopend in 1826 en is nu de thuisbasis van een groot aantal luxe confectie- en interieurboetieks, evenals cafés en antiquariaten, waar u kunt ontspannen tussen de aankopen door. Het heeft iets van zijn pracht en praal teruggekregen dankzij de aanwezigheid binnen de muren van grote luxemerken (Kenzo hield hier een modeshow in de jaren 1970; Jean-Paul Gaultier heeft hier ook een tijdje gewinkeld).
De Passage du Grand-Cerf, geopend in 1825 op de plek van het Hôtel du Grand Cerf, heeft er niet altijd zo uitgezien. In feite kreeg het pas in 1845 het prachtige glazen dak dat het zo charmant maakt. Binnen vind je een keur aan ontwerpers, decorateurs, ambachtslieden en modeboetieks. En voor een vleugje cultuur is de Passage du Grand-Cerf de plek waar een scène uit Louis Malle's film Zazie dans le Métro werd opgenomen. En voor Bitcoin-fans: sinds 2016 accepteren een twintigtal winkels in de Passage dit betaalmiddel.
De Passage du Caire is de Parijse overdekte passage met alle records: de oudste nog toegankelijke passage (gebouwd in 1798, tijdens de veldtocht van Napoleon in Egypte), maar ook de langste (360 meter van het ene uiteinde naar het andere) en de smalste. Nou ja, we geven toe dat dit zo'n beetje de enige drie opmerkelijke kenmerken van deze doorgang zijn. Deze passage ligt in het Sentier en wordt nu overspoeld door groothandelaren, textielfabrikanten en etalagepoppen. Maar je kunt nog steeds de 3 beelden met koeienoren van de godin Hathor bewonderen die de ingang sieren, en dan naar het westen gaan voor een kopje koffie op het discrete Place du Caire.
Galerie Colbert wedijvert met Galerie Vivienne als de mooiste galerie in Parijs. Wacht niet langer en ontdek de prachtige rotonde met een glazen koepel en het stervende standbeeld van Eurydice in het midden van de rotonde. Deze prachtige galerie werd gekocht door de Bibliothèque Nationale de France en herbergt nu verschillende instituten (waaronder het Instituut voor Kunstgeschiedenis en het Instituut voor Erfgoed) en talloze onderzoekslaboratoria en kunsthistorische scholen. Er wordt gezegd dat de componist Berlioz in 1830 La Marseillaise zong vanuit zijn raam, in een arrangement dat hij net had bedacht. De menigte verzamelde zich voor zijn raam en zong de woorden in koor. Berlioz zou zijn flauwgevallen van de emotie.
De Passage des Princes is een kleine overdekte doorgang in het 2e arrondissement. Het was de laatste overdekte passage die in Parijs werd gebouwd ten tijde van Baron Haussmann. Bewonder het prachtige glazen dak op metalen bogen die arabesken vormen, de mooie koepel in jaren 1930-stijl en de bewonderenswaardige breedte. Wat je vandaag ziet is niet de originele passage, nee! De Prinsenpassage werd in 1985 afgebroken om plaats te maken voor een project, maar werd gelukkig tien jaar later in identieke stijl herbouwd! Tegenwoordig is de Passage des Princes de thuisbasis van een beroemd kinderspeelgoedbedrijf dat, om de stijl van de passage niet te beschadigen, zijn verschillende winkels heeft verspreid over de voormalige winkels van de Passage des Princes.
Met een lengte van 190 meter is de Passage Choiseul een van de grootste passages in Parijs (hoewel hij ver achter ligt op de 360 meter lange Passage du Caire!) Sinds de opening in 1827 heeft de Passage Choiseul wat van zijn glans verloren onder de Parijzenaars. En ondanks de opening van een boetiek van modeontwerper Kenzo in 1970 (nu verplaatst naar Place des Victoires), heeft de Passage Choiseul nooit zijn vroegere populariteit teruggewonnen. Tenminste, als je er naartoe gaat wanneer de Parijzenaars aan het werk zijn, zul je niet worden belaagd. Je vindt er gebeitelde houten muren, marmeren pilasters en bogen met gloeilampen die de oude gaslampen vervangen. De schrijver Louis-Ferdinand Céline woonde hier als kind tussen 1899 en 1907, toen zijn moeder een winkel runde in de passage.
Zoals je misschien al hebt geraden, ligt de Galerie de la Madeleine niet ver van de kerk en de Place de la Madeleine. De Galerie de la Madeleine werd in 1840 ontworpen door architect Théodore Charpentier en werd in 1846 ingehuldigd. In die tijd huisvestte het talrijke kleine winkeltjes en ambachtslieden. Tegenwoordig heeft luxe de doorgang veroverd en zijn er talloze luxe boetieks. Als je niet de portemonnee hebt om iets te kopen, kun je nog steeds het glazen dak bewonderen dat in panelen is verdeeld, de elegante vliegende steunberen en vooral de twee prachtige kariatiden die het ingangsportaal van de galerie omlijsten, aan de kant van de Place de la Madeleine.
De Passage Jouffroy werd in 1836 gebouwd als uitbreiding van de Passage des Panoramas om te profiteren van de Parijse bevolking die door deze laatste werd afgevoerd. Sindsdien is het een van de drukste doorgangen van de hoofdstad. De Passage Jouffroy was de plek waar veel van de architecturale revoluties van die tijd plaatsvonden: het was de eerste Parijse passage met een metalen en glazen geraamte en de eerste met vloerverwarming. De vloer van deze prachtige overdekte passage is betegeld in zwart, grijs en wit. De uitgang van het Musée Grévin ligt in deze doorgang, dus je kunt hem niet missen als je besluit een bezoek te brengen aan de beroemde wassen beelden! De Passage Jouffroy werd volledig gerenoveerd in 1987, 13 jaar nadat het op de monumentenlijst werd geplaatst, en herbergt een aantal antiekwinkels.
Passage Verdeau volgt op Passage des Panoramas en Passage Jouffroy. Daarom werd deze al snel verlaten door Parijzenaars die de voorkeur gaven aan de aangrenzende passages. Deze mooie overdekte passage heeft echter een mooi, hoog, tweedelig glazen dak (visgraatvorm) en een fijn metalen geraamte om frisse lucht door te laten in de lente en de zomer. De Passage Verdeau is de thuisbasis van veel antiquairs, voormalige boekhandelaren en kunsthandelaren (het is heel dicht bij de veilingzaal van Drouot) en trekt verzamelaars van allerlei pluimage aan.
