ΤοΔημαρχείο του Παρισιού (που αναφέρεται εδώ) βρίσκεται στην εύστοχα ονομαζόμενη Place de l'Hôtel de Ville. Αυτή η μεγάλη και όμορφη παριζιάνικη πλατεία, η οποία είναι πεζοδρομημένη από το 1982, αποτελεί πλέον τον τόπο επιλογής πολλών εκδηλώσεων τόσο για τους ντόπιους όσο και για τους τουρίστες. Μεταμορφώνεται σε παγοδρόμιο το χειμώνα, σε χώρο μετάδοσης μεγάλων αθλητικών γεγονότων, όπως το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου, ή σε συναυλιακό χώρο το καλοκαίρι για το φεστιβάλ Fnac Live, είναι πάντα ζωντανή και ξέρει πώς να συγκεντρώνει πλήθος κόσμου.
Αλλά αν πάμε αρκετούς αιώνες πίσω, δεν υπάρχει ούτε ποδοσφαιρικό ούτε παγοδρόμιο σε αυτό το τμήμα του Παρισιού, παρά μόνο μια αμμώδης έρημος - με άλλα λόγια, μια απεργία. Το 1141, ο Λουδοβίκος Ζ' ο νεότερος πούλησε τη γη στους εμπόρους που μετέφεραν τα εμπορεύματά τους στον Σηκουάνα και πολύ γρήγορα μια σειρά από μικρά λιμάνια, που ομαδοποιήθηκαν με την ονομασία Port de Grève, ξεφύτρωσαν στις όχθες του ποταμού για να αντικαταστήσουν το Port Saint-Landry στηνÎle de la Cité, το οποίο είχε γίνει πολύ μικρό. Εδώ ξεφορτώνονταν καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας σανό, σιτάρι, αλάτι, κάρβουνο, κρασί και ξύλα.
Λόγω της εγγύτητας του Port de Grève και όλων των εμπορευμάτων που περνούσαν από εκεί, δημιουργήθηκε μια δημόσια αγορά: η Place de Grève, ο χώρος εργασίας πολλών Παριζιάνων χωρίς σταθερή εργασία. Εκείνη την εποχή, ήταν εύκολο να βρει κανείς δουλειά για την ημέρα πηγαίνοντας στην Place de Grève νωρίς το πρωί. Για την ιστορία, η έκφραση "faire grève/se mettre en grève", που πριν σήμαινε "σταματώ να εργάζομαι", σήμαινε στην πραγματικότητα "στέκομαι στην Place de Grève περιμένοντας δουλειά"!
Μέχρι το 1648, η φωτιά του Καλοκαιριού γινόταν κάθε χρόνο στην Place de Grève. Και με αυτή την ευκαιρία, έλαβε χώρα μια πολύ παράξενη και εντελώς ανατριχιαστική τελετή! Ένα καλάθι που περιείχε γάτες τοποθετούνταν πάνω από τα πουρνάρια και τα κλαδιά που ήταν έτοιμα να καούν. Στη συνέχεια, ο βασιλιάς άναβε τη φωτιά, καίγοντας τις γάτες ζωντανές υπό τις επευφημίες του πλήθους που είχε συγκεντρωθεί στην πλατεία.
Ακόμη πιο σκοτεινή, η Place de Grève χρησιμοποιήθηκε για πολύ καιρό ως τόπος δημόσιων εκτελέσεων. Οι πρώτες πραγματοποιήθηκαν το 1310: η Marguerite Porette και ένας ιερέας στάλθηκαν στην πυρά για αίρεση. Το 1610, ο Ravaillac σύρθηκε και τεμαχίστηκε για τη δολοφονία του Ερρίκου IV. Και το 1680, η Catherine Deshayes, η διαβόητη δηλητηριάστρια πίσω από την υπόθεση των δηλητηρίων, κάηκε ζωντανή για μαγεία. Τον 18ο αιώνα, οι εκτελέσεις συνεχίστηκαν στην Place de Grève. Εδώ πραγματοποιήθηκε η πρώτη εκτέλεση με γκιλοτίνα το 1792! Λέγεται μάλιστα ότι το πλήθος απογοητεύτηκε από την ταχύτητα της εκτέλεσης. Από το 1832, οι εκτελέσεις δεν πραγματοποιούνταν πλέον στην Place de Grève, αλλά στην rue du Faubourg Saint-Jacques.
Κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Αυτοκρατορίας, ο βαρόνος Haussmann διεύρυνε την πλατεία και της έδωσε την εμφάνιση που γνωρίζουμε σήμερα. Το 1803, μετονομάστηκε οριστικά σε Place de l'Hôtel de Ville. Το 2013, οι λέξεις"Esplanade de la Libération" προστέθηκαν στην "Place de l'Hôtel de Ville" για να αποτίσουν φόρο τιμής στους μαχητές της Αντίστασης, τους Ελεύθερους Γάλλους, τους Συμμάχους και όλους τους αντάρτες που απελευθέρωσαν το Παρίσι τη νύχτα της 24ης προς 25η Αυγούστου 1944.
Τώρα που γνωρίζετε την ιστορία της, δεν θα ξαναδείτε την Place de l'Hôtel de Ville με τον ίδιο τρόπο!
Θέση
Place de l'Hôtel de Ville
Place de l'Hôtel de Ville
75004 Paris 4
Τιμές
Ελεύθερος
