Συνέβη στις 19 Αυγούστου στο Παρίσι. Από τις 19 έως τις 25 Αυγούστου 1944, η γαλλική πρωτεύουσα, η οποία βρισκόταν υπό γερμανική κατοχή επί 4 χρόνια, απελευθερώθηκε τελικά από την Αντίσταση και τις Γαλλικές Δυνάμεις Εσωτερικού - με την ανεκτίμητη βοήθεια του τοπικού πληθυσμού, των κομμουνιστών και της παρισινής αστυνομίας, οι οποίοι επιτέλους αφοσιώθηκαν στην υπόθεση της δικαιοσύνης - και αργότερα με την υποστήριξη τουΓαλλικού Απελευθερωτικού Στρατού και της 2ης Τεθωρακισμένης Μεραρχίας του Στρατηγού Leclerc, την οποία ακολούθησε στενά η 4η Αμερικανική Μεραρχία Πεζικού του Στρατηγού Barton που έστειλε ο Στρατηγός Eisenhower.
Από την απόβαση στη Νορμανδία στις 6 Ιουνίου 1944, ο λαός του Παρισιού περίμενε με ανυπομονησία την απελευθέρωση της πόλης από τα αμερικανικά στρατεύματα. Όμως τοΣυμμαχικό Γενικό Επιτελείο ήθελε να παρακάμψει τη γαλλική πρωτεύουσα κατά την προέλασή του από τη Δύση αντί να την παραδώσει, προκειμένου να ακολουθήσει τη συντομότερη διαδρομή προς τη Γερμανία και κυρίως για να μην χρειαστεί να αναλάβει το έργο του εφοδιασμού 3 εκατομμυρίων Παριζιάνων - κάτι που θα απαιτούσε 4.000 τόνους τροφίμων την ημέρα. Η απελευθέρωση του Παρισιού δεν είχε προγραμματιστεί πριν από τα τέλη Οκτωβρίου.
Μετά την πορεία στα Ηλύσια Πεδία στις 14 Ιουλίου, παρά την απαγόρευση που επέβαλε το καθεστώς του Βισύ, οι Παριζιάνοι ανέλαβαν να συμμετάσχουν σε ευρεία αντίσταση, ανταποκρινόμενοι στις εκκλήσεις του Εθνικού Συμβουλίου Αντίστασης και της Επιτροπής Απελευθέρωσης του Παρισιού.
Σιδηροδρομικοί, εργάτες του μετρό, ταχυδρομικοί και χωροφύλακες απεργούσαν, ενώ οι πρώτες αφίσες που καλούσαν σε απελευθέρωση της πόλης και εξέγερση εμφανίστηκαν στους τοίχους της πρωτεύουσας. Στις 15 Αυγούστου, η αστυνομική δύναμη των 21.000 ατόμων, η οποία μέχρι τότε βρισκόταν υπό γερμανική διοίκηση χάρη στη συνεργασία με το Βισύ, συσπειρώθηκε στον αγώνα κατά των εισβολέων. Σε αντίποινα, οι δυνάμεις κατοχής πυροβόλησαν 35 μέλη της Αντίστασης στον καταρράκτη Bois de Boulogne στις 16 Αυγούστου.
Η Παρισινή Αντίσταση, υπό τη διοίκηση του συνταγματάρχη Henri Rol-Tanguy, περιφερειακού ηγέτη των Forces Françaises de l'Intérieur, επιδόθηκε στη συνέχεια σε μάχες με τις γερμανικές δυνάμεις όχι μόνο στους δρόμους του Παρισιού αλλά και στα προάστια Saint-Denis, Neuilly, Vitry και Aubervilliers. Στις 19 Αυγούστου, αστυνομικοί της Αντίστασης εισέβαλαν στη Νομαρχία της Αστυνομίας και ύψωσαν την τρικολόρ σημαία.
Στη συνέχεια, η FFI ανέλαβε τη διοίκηση της αστυνομικής δύναμης του Παρισιού τις ώρες που ακολούθησαν και μαζί ανακατέλαβαν τοHôtel de Ville. Στα οδοφράγματα, οι μάχες κορυφώθηκαν στις 22 Αυγούστου με συγκρούσεις στη Γερουσία και στο Grand Palais. Η γερμανική άμυνα έσπασε σταδιακά.
Στις 20 Αυγούστου, ο Σαρλ ντε Γκωλ, ο οποίος είχε προειδοποιηθεί από την Αντίσταση για την εξελισσόμενη κατάσταση στο Παρίσι, συναντήθηκε με τον στρατηγό Αϊζενχάουερ και κατάφερε να τον πείσει να αλλάξει τα σχέδιά του και να στείλει τη 2η γαλλική τεθωρακισμένη μεραρχία, με τη βοήθεια της 4ης αμερικανικής μεραρχίας πεζικού, προς το Παρίσι. Πείστηκε από τον στρατηγό ντε Γκωλ, ο Αϊζενχάουερ συμφώνησε επίσης ότι τα γαλλικά στρατεύματα του στρατηγού Λεκλέρκ θα έπρεπε να ανακαταλάβουν πρώτα την πρωτεύουσα.
Το βράδυ της 24ης Αυγούστου και την επόμενη ημέρα, γαλλικά και συμμαχικά στρατεύματα εισήλθαν στο Παρίσι, με τους εισβολείς να υπερασπίζονται μόνο μερικά στρατηγικά σημεία. Καθοδηγούμενα από μαχητές της αντίστασης, έφτασαν στην οδό Ριβόλι παρά τις σοβαρές μάχες στο κέντρο της πόλης, καταστρέφοντας στην πορεία γερμανικά Panzer και τεθωρακισμένες φάλαγγες. Τογερμανικό γενικό επιτελείο αιχμαλωτίστηκε και η κατάπαυση του πυρός υπογράφηκε στη Νομαρχία της Αστυνομίας από τον στρατηγό Λεκλέρκ και τον γερμανό στρατηγό φον Τσόλτιτζ. Η συνθηκολόγηση των ναζιστικών στρατευμάτων υπογράφηκε στο Gare Montparnasse στις 25 Αυγούστου.
Το βράδυ της 25ης Αυγούστου, ενώ οι μάχες συνεχίζονταν στα βόρεια προάστια της πρωτεύουσας, έφτασε στο Παρίσι ο Σαρλ ντε Γκωλ, επικεφαλής της Προσωρινής Κυβέρνησης της Γαλλικής Δημοκρατίας. Αφού έκανε μια στάση στο Υπουργείο Πολέμου και στη Νομαρχία της Αστυνομίας, ο στρατηγός κατευθύνθηκε προς τοHôtel de Ville, όπου εκφώνησε την περίφημη ομιλία του προς το λαό, από την οποία ξεπήδησε η περίφημη φράση "Paris outragé! Paris brisé! Paris martyred! Αλλά το Παρίσι απελευθερώθηκε!
Την επόμενη ημέρα, 26 Αυγούστου 1944, όλοι οι ραδιοφωνικοί σταθμοί ανακοίνωσαν την επιστροφή του Ντε Γκωλ και την επιθυμία του να επικοινωνήσει με τον λαό του Παρισιού. Το σημείο συνάντησης ορίστηκε για εκείνη την ημέρα στα Ηλύσια Πεδία. Αφού επισκέφθηκε τον τάφο του Άγνωστου Στρατιώτη, ο στρατηγός βάδισε στη λεωφόρο προς τον καθεδρικό ναό Notre-Dame de Paris εν μέσω ενός πανηγυρίζοντος πλήθους και μαζί με τους βασικούς συντελεστές της απελευθέρωσης του Παρισιού, τον Georges Bidault, πρόεδρο του Συμβουλίου Εθνικής Αντίστασης, τον στρατηγό Marie Pierre Koenig, τον επικεφαλής των γαλλικών δυνάμεων εσωτερικού, στρατηγό Leclerc, καθώς και μέλη της Επιτροπής Απελευθέρωσης του Παρισιού και στρατιώτες.
Ήταν ο θρίαμβος των Συμμάχων και της μαχόμενης Γαλλίας και η καθιέρωση του Σαρλ ντε Γκωλ ως ηγέτη μιας απελευθερωμένης και νικηφόρας Γαλλίας. Αυτή η παρέλαση της Ημέρας της Νίκης αντικατέστησε γρήγορα, στο μυαλό των Παριζιάνων, τη θλιβερή παρέλαση των Ναζί, 4 χρόνια νωρίτερα, στην ίδια λεωφόρο.
Θέση
Τα Ηλύσια Πεδία
75008 Paris 8
Περισσότερες πληροφορίες
Φωτογραφίες: Εμπρός: 26 Αυγούστου 1944, στρατηγός de Gaulle και στρατάρχης Leclerc, Place de l'Etoile. Musée Carnavalet Φωτογραφία αριθ. 2: Άρμα Somua που χρησιμοποιήθηκε από την FFI μπροστά από την πλατεία 29 square des Batignolles στις 23 Αυγούστου 1944. Louis, υπολοχαγός. Musée Carnavalet Φωτογραφία αρ. 4: Εκταφή τάφου που περιείχε 6 πτώματα, 3 Φύλακες της Ειρήνης και 4 πολίτες αντιστασιακούς που πυροβολήθηκαν από τους Γερμανούς στις 20 Αυγούστου 1944, στους Κήπους του Λουξεμβούργου. Musée Carnavalet Φωτογραφία αριθ. 5: Ο στρατηγός de Gaulle βγαίνει από το αυτοκίνητό του μπροστά από το Hôtel-de-Ville, 26 Αυγούστου 1944. Μουσείο Carnavalet
