Het stadhuis van Parijs ( hier genoemd) staat op de toepasselijke naam Place de l'Hôtel de Ville. Dit grote en mooie Parijse plein is sinds 1982 autovrij en is nu de favoriete locatie voor veel evenementen voor zowel de lokale bevolking als toeristen. Omgetoverd in een ijsbaan in de winter, een locatie voor de uitzending van grote sportevenementen zoals het wereldkampioenschap voetbal, of een concertlocatie in de zomer voor het Fnac Live festival, het is altijd levendig en weet hoe je mensenmassa's bij elkaar brengt.
Maar als we een paar eeuwen teruggaan in de tijd, is er geen voetbal- of schaatsbaan in dit deel van Parijs, alleen een zandwoestijn - met andere woorden, een staking. In 1141 verkocht Lodewijk VII de Jongere het land aan de kooplieden die hun goederen over de Seine vervoerden en al snel ontstond er een reeks kleine havens, gegroepeerd onder de naam Port de Grève, aan de oevers van de rivier ter vervanging van de Port Saint-Landry op het Îlede la Cité, die te klein was geworden. Hooi, tarwe, zout, kolen, wijn en hout werden hier de hele dag door gelost.
Door de nabijheid van de Port de Grève en alle goederen die er passeerden, ontstond er een openbare markt: de Place de Grève, de werkplek van veel Parijzenaars zonder vaste baan. In die tijd was het gemakkelijk om werk voor de dag te vinden door 's ochtends vroeg naar de Place de Grève te gaan. Voor de goede orde: de uitdrukking "faire grève/se mettre en grève", die eerst "stoppen met werken" betekende, betekende eigenlijk "op de Place de Grève staan wachten op werk"!
Tot 1648 werd het midzomer vreugdevuur elk jaar gehouden op de Place de Grève. En bij deze gelegenheid vond er een heel vreemde en ronduit griezelige ceremonie plaats! Een mand met katten werd bovenop de takkenbossen en takken gelegd die klaar waren om te worden verbrand. De koning stak dan het vuur aan en verbrandde de katten levend onder het gejuich van de menigte op het plein.
Nog donkerder was dat de Place de Grève lange tijd werd gebruikt als plek voor openbare executies. De eerste vonden plaats in 1310: Marguerite Porette en een priester werden naar de brandstapel gestuurd wegens ketterij. In 1610 werd Ravaillac terechtgesteld omdat hij Henri IV had vermoord. En in 1680 werd Catherine Deshayes, de beruchte gifmengster achter de gifaffaire, levend verbrand wegens hekserij. In de 18e eeuw gingen de executies door op de Place de Grève. Hier vond in 1792 de eerste executie met de guillotine plaats! Er wordt zelfs gezegd dat de menigte teleurgesteld was over de snelheid van de executie. Vanaf 1832 werden de executies niet meer uitgevoerd op de Place de Grève, maar in de rue du Faubourg Saint-Jacques.
Tijdens het Tweede Keizerrijk vergrootte Baron Haussmann het plein en gaf het de uitstraling die we nu kennen. In 1803 werd het definitief omgedoopt tot Place de l'Hôtel de Ville. In 2013 werden de woorden"Esplanade de la Libération" toegevoegd aan "Place de l'Hôtel de Ville" als eerbetoon aan de verzetsstrijders, de Vrije Fransen, de geallieerden en alle opstandelingen die Parijs bevrijdden in de nacht van 24 op 25 augustus 1944.
Nu je de geschiedenis kent, zul je nooit meer op dezelfde manier naar Place de l'Hôtel de Ville kijken!
Plaats
Place de l'Hôtel de Ville
Place de l'Hôtel de Ville
75004 Paris 4
prijzen
Vrij
