Nasze nadzieje na Igrzyska Olimpijskie Paryż 2024: najświeższe wiadomości z Khalilem Chabouni - wideo

Zbliżają się Igrzyska Olimpijskie Paryż 2024 , a wraz z nimi przygotowania sportowców olimpijskich nasilają się z miesiąca na miesiąc, aby być gotowym do zebrania jak największej liczby medali od 26 lipca do 11 sierpnia 2024 roku. Postanowiliśmy spotkać się z około dziesięcioma francuskimi sportowcami, którzy już się zakwalifikowali lub którzy będą próbowali się zakwalifikować w ostatnich miesiącach przed zawodami, aby pomóc Ci odkryć ich pasję i ich świat! To Twoja szansa, aby dowiedzieć się więcej o niektórych dyscyplinach, które są mniej znane ogółowi społeczeństwa lub które zostały niedawno dodane do programu olimpijskiego, a także aby wesprzeć sportowców, którzy Cię poruszyli!

Aby rozpocząć tę serię, spotkaliśmy się z Khalilem Chabouni, który rozmawiał z Sortir à Paris o swoim sporcie, zerwaniu oraz nadziejach i oczekiwaniach związanych z igrzyskami w Paryżu w 2024 roku. Pochodzi z Montpellier, tańczy breakdance od prawie 20 lat i trenuje w INSEP (Institut national du sport).

• Przeczytaj także
• Wydarzenia w Paryżu w tym tygodniu od 6 do 12 maja 2024 r.: bezpłatne lub tanie wycieczki
• Za mniej niż 100 dni Paryż połączy świat! Historyczny rozdział, który napiszemy razem

Zobacz ten post na Instagramie

Publikacja udostępniona przez SORTIRAPARIS.COM (@sortiraparis.officiel)

Czym jest breaking w kilku słowach?

To taniec wywodzący się z bardziej globalnej kultury zwanej hip-hopem, która jest bardzo dobrze znana i obejmuje na przykład rap. Jest inspirowany wieloma rzeczami, a dziś, oprócz tego, że jest dyscypliną artystyczną, jest także dyscypliną sportową, ponieważ został włączony do Igrzysk Olimpijskich w Paryżu!

Jak działają konkursy?

Mówiąc najprościej, jury, składające się z 9 członków, ma tablet z kryteriami (muzykalność, technika...), jest coś, co nazywa się"fader" (przycisk sterujący) i może użyć tego kursora, aby zdecydować o zwycięzcy. Jest to więc dość proste, a im więcej kryteriów spełniasz, tym lepszy jest twój wynik. To system porównawczy.

Czy trzeba wcześniej przygotować choreografię, czy jest to bardziej freestyle?

Cóż, nie robimy choreografii, to bardziej freestyle, ale mamy coś, co nazywamy"kodami", co oznacza, że mamy wzory, które pojawiają się często i możemy przygotować naszą broń z pewnym wyprzedzeniem. Celem jest możliwość dostosowania się do muzyki, ponieważ w bitwie nigdy nie znasz dźwięku z wyprzedzeniem. Potem są klasyki, breakbeaty i muzyka, którą oczywiście znamy, ale DJ może grać, co chce, w dowolnym momencie. Mamy techniki, które doskonalimy podczas treningów i które staramy się wykorzystać w bitwie.

Jak planujecie zakwalifikować się do 2024 roku?

Jedynym sposobem na zakwalifikowanie się jako Francuzi są TQO, olimpijskie turnieje kwalifikacyjne. Są dwa wydarzenia, jedno w Budapeszcie pod koniec maja i jedno w Szanghaju pod koniec czerwca, a w tych wydarzeniach bierzemy punkty, a oni wezmą 10 najlepszych! Jest już 6 kwalifikantów plus 10 z TQO. W dniu Igrzysk Olimpijskich, 9 i 10 sierpnia, będzie 16 najlepszych dziewcząt i 16 najlepszych chłopców.

Jak się czujesz z tym całym oczekiwaniem?

To miły dreszczyk emocji! To prawda, że jest spora presja, bo to we Francji i wszyscy chcą, żebyśmy zdobyli medal, ale tak naprawdę trzeba pamiętać, że chodzi o taniec, o dobrą zabawę! Powtarzam sobie, że to jest nasz dom, więc wszyscy chcemy jechać, tylko z tego powodu, ale czuję się dobrze, cieszę się tym i dobrze śpię!

Jaką różnicę zrobiło to, że ten sport stał się wydarzeniem olimpijskim?

Prawdę mówiąc, dodało to zupełnie nowy poziom wydarzeń, a także sprawiło, że staliśmy się bardziej rozpoznawalni. Odkąd taniec znalazł się na igrzyskach, poczuliśmy się bardziej rozpoznaw alni, zwłaszcza dzięki wejściu do INSEP, co jest niesamowite! Pomyśleć, że narodził się na ulicach, a dziś jest częścią takiej struktury, w której trenują wszyscy sportowcy olimpijscy i gdzie otrzymujesz najwyższej jakości opiekę medyczną, to tylko plus i widzę to jako plus dla tej dyscypliny.

Gdzie odbywają się zawody? Co sądzisz o tym spocie?

Które kraje stanowią dla ciebie najtrudniejszą konkurencję?

Są Holendrzy, którzy są naprawdę silni, Japończycy, są przebojowi, w tej chwili jest Kanadyjczyk, który robi finały, gdziekolwiek pojedzie, więc tak naprawdę nie ma jednego narodu, który byłby silniejszy od innych. Taniec breakdance jest na całym świecie, można go znaleźć nawet w głębi Afryki i to jest dla mnie niesamowite, że ta kultura dotknęła wszystkich, dziś breakdance jest wszędzie! Potem są oczywiście klasycy, Amerykanie, Koreańczycy, Japończycy, ale mistrz olimpijski może być tak naprawdę dowolnej narodowości.

Jaką różnicę w przygotowaniach robi to, że olimpiada odbywa się w domu?

To świetnie, jesteśmy u siebie! A kiedy jesteś w domu, czujesz się dobrze, przynajmniej ja. Przygotowania w domu oferują najlepsze możliwe warunki i myślę, że to świetna okazja. Jesteśmy szowinistami, to nasza kultura, a możliwość spania w domu jest bezcenna!

Dyscyplina nie została przedłużona na Igrzyska Olimpijskie w 2028 r. Czy uważasz, że to Twoja jedyna szansa na zdobycie medalu?

Niestety! Myślę, że tak, po prostu dlatego, że mam dziś 31 lat. Gdyby odnowiono ją w 2028 roku, 35 lat, kiedy dbasz o siebie, to wiek, w którym możesz zrobić sobie przerwę. Po 2032 roku nie wiemy, co się stanie i myślę, że będzie to dla mnie skomplikowane! Więc tak, to moja jedyna szansa na zdobycie medalu, a nawet powiedziałbym wcześniej, że to moja jedyna szansa na udział w Igrzyskach Olimpijskich, ponieważ nie wszyscy tancerze będą mogli to powiedzieć. To właśnie sprawia, że jest to tak wyjątkowe i magiczne!

Po tym jestem trochę rozczarowany, że nie zostanie odnowiony, ale jaką mam moc, aby coś zmienić? Niewiele, poza rozwaleniem wszystkiego w Paryżu i uświadomieniem im, że to błąd!

Opowiedz nam o swojej historii z łamaniem!

To niezwykła historia! Jestem z pokolenia, w którym po raz pierwszy poznałem breaking, kiedy pojawił się we Francji w latach 2002-2003, nie było YouTube, nie mieliśmy narzędzi, które mamy teraz, takich jak Instagram czy Facebook. Widziałem więc tancerzy break dance w okolicy, w której mieszkałem, w La Paillade, w Montpellier, na dole bloków. Kiedyś uprawiałem taekwondo, zawsze kochałem sport, odkąd byłem dzieckiem, moi rodzice wprowadzili mnie w to w bardzo młodym wieku, a widok tancerzy od razu mnie zainteresował!

Moja mama zabrała mnie na Battle of the Year (międzynarodowe zawody) i kiedy zobaczyłem to wydarzenie, to było jak objawienie. Powiedziałem:"To jest to, co chcę robić! Zacząłem więc trenować, zostałem z nimi, miałem starszego kuzyna, który również się złamał, a jedna rzecz doprowadziła do drugiej i spędziłem tam dużo czasu.

Co złamanie przyniosło ci w życiu?

Wiele rzeczy! Przede wszystkim dało mi determinację, wartości tolerancji i otwartości oraz umiejętność nigdy się nie poddawać. Ponieważ tak naprawdę jesteśmy w dużej mierze samoukami, musimy się wiele nauczyć sami, zwłaszcza na początku, więc upadasz i zaczynasz od nowa, wszyscy zraniliśmy się wiele razy i nawet z kontuzjami nadal tańczyliśmy. Dało mi to również ekipę, która jest teraz dla mnie drugą rodziną, poznałam wielu przyjaciół, dużo podróżowałam.

I oczywiście dało mi też pracę! To prawda, że mówię to na końcu, ponieważ dla mnie to po prostu zabawa, chcesz być rozpoznawalny w tym świecie, ale dziś, oprócz moich studiów, to także moja praca, to sposób, w jaki zarabiam na życie!

Którzy sportowcy Cię zainspirowali?

Wielu tancerzy mnie zainspirowało, zwłaszcza starsze pokolenie, Aktuel Force, Vagabond, Pockemon Crew, a także starsi członkowie mojej ekipy, Legiteam Obstruxion. Są też sportowcy, kiedy widzę Mohameda Ali, który jest dla mnie przykładem sportowca, któremu udaje się połączyć swoje wartości z praktyką, to niesamowite. Zizou też!

Które miejsce/klub w regionie Ile-de-France, w którym trenowałeś, miało największy wpływ na Twoje życie?

Gare de Lyon i Châtelet-Les Halles. Kiedy po raz pierwszy przyjechałem do Paryża w 2005 roku, breakdance'owałem od 3 lub 4 lat. Miałem 13 lat, kiedy przyjechałem na Gare de Lyon z Montpellier, a tam trenowali breakdancerzy. To prawda, że w Montpellier trenujemy na ulicy, a w tamtym czasie w Paryżu trenowali w galeriach, więc w La Défense też. Obecnie nie jest to możliwe...

Jakie są Twoje ulubione miejsca do treningu w regionie paryskim i które z nich poleciłbyś początkującym?

Poleciłbym CENTQUATRE, ponieważ jest to otwarta przestrzeń, jest fajnie, można spotkać ludzi i jest to świetne miejsce na rozpoczęcie. OK, potem przerwa na początku jest bardzo trudna, więc trzeba wytrwać, wytrwać. A potem jest mała siłownia w Couronnes, gdzie można trenować, też ją polecam, jest naprawdę ruchliwa, fajna. Ale mam lekką preferencję dla 104! Jest bardzo podobna do miejsc, w których trenowałem na południu Francji, więc mam do niej sentyment!

Gdzie można uczyć się i ćwiczyć breaking w Paryżu i regionie Ile-de-France?
Jeśli chcesz nauczyć się tego miejskiego stylu tańca, stolica ma kilka miejsc, w których możesz ćwiczyć breakdance. Dlaczego więc nie wypróbować tego sportu fizycznego, nowej dyscypliny olimpijskiej, która wymaga elastyczności? [Czytaj więcej]

Jakiej rady udzieliłbyś osobom, które chcą zacząć uprawiać ten sport?

Kiedy zaczynasz, zadaj sobie pytanie dlaczego. W rzeczywistości widzę, że młodzi ludzie są naprawdę zanieczyszczeni zbyt dużą ilością Internetu i zbyt wieloma sieciami, ale musisz podzielić się trochę więcej! Musisz się trochę od tego oderwać i nie przerywać, aby zdobyć miliony wyświetleń i subskrybentów, musisz przerwać, ponieważ chcesz, ponieważ masz cele. Czy lubisz to, co robisz? To jest pierwsza rzecz. Co chcesz zostawić w tym tańcu? Moja rada to naprawdę oderwaćsię od "sławy".

Czy masz jakieś credo, zdanie, które często powtarzasz, aby się zmotywować?

"Nadchodzi czas, kiedy trzeba przestać myśleć! (śmiech)

Słowo do naszych czytelników?

Specjalne pytanie SAP: czy masz ulubione miejsce w regionie, które chciałbyś, abyśmy odkryli?