1956, Kuzey Fransa. Bir grup yeraltı madencisi (Samuel Le Bihan, Amir El Kacem, Thomas Solivéres, Bruno Sanches, Marc Riso, Diego Martín), bir profesörü (Jean-Hugues Anglade) yerin bin metre altından numune almaya götürmek zorunda kalır. Bir heyelan geri çıkmalarını engelledikten sonra, başka bir zamandan kalma bir mahzeni keşfederler ve farkında olmadan uykuda kalması gereken bir şeyi uyandırırlar.
Mathieu Turi, üçüncü uzun metrajlı filmi Gueules Noires ile bir kez daha tür sinemasına el atıyor ve ilk kez yalnızca Fransızca çektiği bir filmle karşımıza çıkıyor. Ancak Gueules Noires bazı açılardan Starfix yıllarını ve onun yeni-tür yönetmenler galaksisini anımsatsa da, film o zamanları da rahatsız eden aynı tuzaklardan muzdarip - arkasına takılması zor zayıf bir senaryo, karikatürize özelliklere sahip karakterler (ırkçı, tahmin edebileceğiniz gibi çok ama çok ırkçı) ve Cadılar Bayramı'nda bir Amerikan evinin önünde bir madenin dibinden daha iyi görünecek sahte bir yaratık.
Mathieu Turi, seçim yapmamayı tercih ederek, ele aldığını iddia ettiği türlerde kendini kaybediyor, eserini bazen fanteziye, bazen korkuya ve bazen de macera filmlerine doğru eğiyor ve hiçbir zaman acı ya da dehşet hedefine ulaşamıyor.
Filmin ilk bir saati, Fransa'nın kuzeyindeki madencilerin çalışmalarına iyi belgelenmiş bir bakışla iyi bir başlangıç yapmış gibi görünüyordu. Cilalı bir Germinal gibi başladı, tamamen chiaroscuro. Derinliklerin teri, gürültüsü ve tozu, kömürün yağı, olukların etrafına serpiştirilmiş ve üzerlerinde civciv isimleri yazan Azize Barbara heykelleri, yerüstünü aramak için elle kurduğunuz telefon ve madencileri göçüklere karşı uyarmak için olduğu kadar onları fiziksel olarak kıran sistem için de yararlı olan fareler.
Ancak mezar açılır açılmaz, film korku ile karışık fantastiğe yöneliyor ve o kadar zahmetli ki, dipteki zavallı talihsizlerin far ışığıyla aydınlatılması bile tüylerimizi ürpertmiyor - bu hayal gücünün hiçbir şekilde The Descent 'i değil. Hata, karakterlerin diyaloglarının zayıflığı ve basmakalıplığında yatıyor; bu diyaloglar, Champollion'u kıskandıracak antik rünlerin neredeyse çocuksu bir şekilde deşifre edilmesi gibi, Indiana Jones'un şapkasından çıkan şüpheli kararlar ve zeka epifanileri arasında gidip geliyor.
Madenin derinliklerinde geçen bir korku filmi fikri alışılmışın dışında ve gerçek bir tür filminin habercisi olabilirdi ve Fransız sineması birkaç yıldır başarılı işler ortaya koysa da(Titane, yakın zamanda Le Règne Animal veya Vincent doit mourir), Gueules Noires sadece yüzeyde, beyaz yakalı işçilerle rahat ve sıcak kalıyor.
Sinemalarda 15 Kasım 2023'te gösterime girecek.
