18. yüzyıl ortalarında Paris'i hayal edin: binalar mütevazı, anıtlar bugün olduğu gibi gökyüzüne doğru uzanmıyor. Pantheon projesi,mimar Jacques-Germain Soufflot'un yönetiminde 1758 yılında,5. bölgedeki Montagne Sainte-Geneviève'de başladı. Bazı kaynaklara göre bina, kubbe dahil yaklaşık 83 metre yüksekliğindedir. 1889'da Eyfel Kulesi' nin yapımına kadar, Pantheon başkentin güzel panoramik manzarasını sunan anıtlardan biri olarak tanınır.
"Görüş noktası" veya "yüksek anıt"tan bahsedilir, ancak bunun Paris'teki tüm binaların en yükseği olduğunu iddia etmek için değil - kesin ölçümler her zaman mevcut değildir ve diğer tepeler veya binalar da yükseklik açısından rekabet edebilir. Bazı kaynaklar, Paris'in doğal yükseklik açısından gerçek zirvesinin Montagne Sainte-Geneviève değil, başka bir tepe olduğunu belirtmektedir. Bu nedenle, Eiffel Kulesi Paris'in siluetini yeniden tanımlamadan önce, Panthéon'dan "Paris şehir sınırları içinde erişilebilir en yüksek manzara noktalarından biri" olarak bahsedilirdi.
Pitoresk bir anekdot
19. yüzyılda, başkentin gün batımını izlemek isteyen Parisliler, Pantheon'un terasına veya kubbesinin çevresine (izin alınarak) giderek o dönemde çok nadir görülen bir manzarayı seyrediyorlardı. Sessiz sokaklar, nehir, henüz çok yüksek olmayan Paris çatıları: basit ama olağanüstü bir manzara. Sonra Eyfel Kulesi geldi ve manzara değişti: yeni bir metal dev yükseldi, yeni bir yükseklik rekoru kırdı ve eski "gözetleme kulesi"ni biraz gölgede bıraktı.
Panteon, anılarla dolu bir yer olmaya devam ediyor: neoklasik, tarihle dolu, ulusun büyük şahsiyetlerini barındırıyor. Bugün Panteon Meydanı'nda bulunanlar veya erişilebilir en üst kata çıkanlar, artık birçok başka manzara ile rekabet etmesine rağmen, Paris'in "üzerinde" oldukları hissini sürdürüyorlar. Bu da, Eiffel Kulesi'nin metalik dikeyliğinden önce, Paris manzarasının taş, demirden yapılmış veya çatıları gören kendi sembolik "yüksekliği" olduğunu hatırlatır.
Bu sayfa yapay zeka destekli unsurlar içerebilir, daha fazla bilgi burada.
