Sirat van Oliver Laxe, Juryprijs op het filmfestival van Cannes 2025: Ons oordeel

Door Julie de Sortiraparis, Manon de Sortiraparis · Bijgewerkt 24 mei 2025 om 19:43 · gepubliceerd op 10 april 2025 om 13:26
Prijs van de Jury op het Festival van Cannes 2025, Sirat van Oliver Laxe is een zintuiglijke (film) in de Marokkaanse woestijn. Binnenkort te zien in de bioscoop vanaf 10 september 2025.

Met Sirat betreedt Oliver Laxe voor het eerst de officiële competitie op het Festival van Cannes 2025, en gaat huiswaarts met de Juryprijs, toegekend op gelijke voet. Daarnaast viel de film ook in de prijzen met de Cannes Soundtrack Award en de Grand Prix van de Palm Dog, wat het status van de Spaanse cineast als een van de grote talenten van het hedendaagse filmkunst bevestigt. Sirat verschijnt op 10 september 2025 in de Belgische en Franse bioscopen.

Onder regie van Oliver Laxe en co-schrijver Santiago Fillol, brengt deze film de aanwezigen in contact met Sergi López, ondersteund door Bruno Núñez Arjona en Richard Bellamy. Opgenomen in het uitgestrekte Saghro-gebergte, ten oosten van Ouarzazate, combineert de film een existentiële tragedie, een zintuiglijke ervaring en een spirituele roadmovie. Het is een consequente vertolking van de radicale artistieke stijl van de cineast."

De trailer van Sirat

Sirat

Na te hebben gespeeld in de parallelle secties van het Festival van Cannes, waarvan hij met volle armen terugkeerde (Prix du Jury Un Certain Regard, Prix FIPRESCI, Grand Prix Nespresso), arriveert de Spaanse Oliver Laxe dit jaar in de Officiële Competitie met Sirat, een hallucinerende roadmovie... en onze eerste favoriet van deze 78e editie.

In het woestijnmassief Saghro in Marokko is het rave-feest in volle gang. Hier arriveert Luis(Sergi López), vergezeld door zijn zoon Esteban. Hij is op zoek naar zijn oudste dochter Marina, die verdwenen is. Er gaat een onbekende wereld voor hem open, die van dromerige ravers aan de zelfkant van de maatschappij, moderne acrobaten met wie hij een roadtrip door de Saharawoestijn maakt op zoek naar het volgende feest waar zijn dochter misschien komt.

Sirat is een echte filmtrip en zet de stemming er meteen goed in met een openingsscène van een zinnenprikkelend feest. De camera beweegt tussen de deelnemers (allemaal niet-professionals) op het ritme van de technomuziek. Je hoeft je alleen nog maar te laten meevoeren op het zwevende ritme van het werk, ondersteund door een bijzonder nauwgezette soundtrack (van Kangding Ray), met droneske golven die de ziel doorboren en golven die komen en gaan. Zwevende momenten die dragen, omarmen en verwarmen.

Voorbij de landschappen van ongeëvenaarde schoonheid scheuren de freaks met hoge snelheid in hun aangepaste trucks, gevolgd door de vader des huizes. De echte wereld ligt ver weg (toch gonst er een conflict in het land), de ruimte is oneindig, en tijd lijkt niet te bestaan. Maar dan brengt een dramatische gebeurtenis een abrupt einde aan de feestvreugde en duwt het verhaal in een onverlichte neerwaartse spiraal, als de nasleep van een moeilijke nacht.

De film wordt dan iets anders, en neemt zijn plaats in als de indringende erfgenaam van Clouzots Wage of Fear. De film kan bekritiseerd worden vanwege onnodige - zelfs perverse - elektroshocks die het goedbedoelde verhaal ondermijnen, maar Sirat zal niemand onverschillig laten.

De titel Sirat draagt een dubbele betekenis: in het Arabisch betekent het zowel een weg als een symbolische brug die de hel met het paradijs verbindt. Die dubbelzinnigheid doordrenkt de hele film, die wordt gepresenteerd als een fysieke én spirituele reis. Oliver Laxe erkent de invloed van Abbas Kiarostami, vooral De smaak van de kers, in zijn benadering van de dood als een reflectie op het leven.

Behalve Sergi López bestaat de cast vooral uit niet-professionele acteurs, gekozen vanwege hun kwetsbaarheid en kwetsbare uitstraling. De muziek, gecomponeerd door Kangding Ray, speelt een centrale rol: ze begeleidt de transformatie van de film, van een rauwe, lichamelijke techno naar een meer ingetogen, bijna ontastbare geluidservaring. Sirat vormt daardoor de meest geslaagde samenwerking van de filmmaker met een componist.

Geselecteerd door Pedro en Agustín Almodóvar via El Deseo en voor het eerst gesteund door een Spaanse zender (Movistar Plus+), bewijst Sirat dat het een keerpunt betekent in de carrière van Oliver Laxe. Het is tegelijk zijn meest toegankelijke en meest avant-gardistische werk.

Sirat
Film | 2025
In première in de bioscoop: 10 september 2025
Drama | Duur: 1u54
Van Oliver Laxe | Met Sergi López, Bruno Núñez Arjona, Richard Bellamy
Nationaliteit: Spanje

Sirat

Tussen sensorische ervaring en existentiële meditatie verkent Sirat de grens tussen schaduw en licht, verlies en transcendentie. De film, die in Cannes geprezen werd, vervolgt een meerstemmig oeuvre die de menselijke grenzen onderzoekt aan de hand van extreme landschappen en verhalen over doorgang.

Wil je de bioscoopervaring verlengen? Bekijk dan de bijkomende filmuitgaven in december, de aanraders van het moment en onze selectie van de moedigste dramas van het jaar.

Bruikbare informatie
Opmerkingen
Verfijn je zoekopdracht
Verfijn je zoekopdracht
Verfijn je zoekopdracht
Verfijn je zoekopdracht