La Venue de l’avenir is de nieuwe langspeler van Cédric Klapisch, die hij samen met Santiago Amigorena schreef. Deze comedy-drama van 2 uur en 6 minuten, met een breed intergenerationeel acteertalent in de cast, krijgt zijn première binnen de Officiële Selectie op het Festivals van Cannes 2025. Een primeur voor de filmmaker, want het is zijn eerste keer dat hij in deze prestigieuze selectie staat. De film verschijnt op 22 mei 2025 in de Franse bioscopen. Het ensemble bestaat onder meer uit Suzanne Lindon, Abraham Wapler, Vincent Macaigne, Julia Piaton, Sara Giraudeau, Cécile de France, Zinedine Soualem, Paul Kircher en Vassili Schneider.
Vandaag, in 2025, krijgen zo'n dertig familieleden te horen dat ze een verwaarloosd huis uit de jaren '50 zullen erven. Vier van hen – Seb, Abdel, Céline en Guy – krijgen de opdracht om de staat van het pand te inspecteren. In dit tijdloze huis ontdekken ze verrassende archieven: oude foto's, dagboeken, schilderijen en vergeten voorwerpen.
Deze sporen uit het verleden leiden hen naar Adèle, een jonge vrouw die op haar twintigste Normandië verliet om in 1895 naar Parijs te trekken. Het verhaal beweegt zich dan ook tussen twee tijdperken: het einde van de 19e eeuw, gekenmerkt door de industriële revolutie, de geboorte van de fotografie en de opkomst van het impressionisme, en het jaar 2025. Deze confrontatie met de tijd dwingt de personages na te denken over hun familie-erfenis, hun idealen en hun relatie tot vooruitgang.
Het project vloeit voort uit Cédric Klapisch’ aloude fascinatie voor het Parijs van voor 1900. Vanaf zijn eerste korte film, Ce qui me meut, verkende de cineast al deze periode. Met La Venue de l’avenir verweeft hij een langgekoesterde wens: een kostuumfilm maken die eer berust aan een Parijs dat niet meer bestaat, geïnspireerd door fotografen als Eugène Atget, Charles Marville en Nadar, wiens beelden het visuele vertelde van de film hebben vormgegeven.
Het schrijven van het scenario begon met een grondig documentair onderzoek in samenwerking met Santiago Amigorena. Samen verkenden ze Normandië en bezochten ze talrijke musea – waaronder Orsay, Marmottan, Le Havre en Honfleur – terwijl ze zich ook baseerden op belangrijke teksten zoals Scènes de la vie de bohème van Henri Murger. Deze historische duik vormt de ruggengraat van het verhaal, dat een spiegel houdt tussen familie-erfgoed en artistieke nalatenschap, en onderzoekt hoe schilderkunst en fotografie de herinnering vormgeven van mensen en plaatsen.
De film biedt ook een reflectie op technologische vooruitgang. Het heen-en-weer tussen 1895 en 2025 plaatst de materiële ontwikkelingen en hun keerzijden in perspectief, waarbij de moderniteit onder de loep wordt genomen vanuit het kritische oog van enkele personages. Klapisch ontwikkelt hiermee een thema dat al in zijn recente oeuvre terugkomt: de overdracht, hier uitgebreid naar een historische en esthetische dimensie.
Recreëren van het Parijs van 1895 vormde een ware logistieke uitdaging. Koetsen, paarden, omnibusjes en figuranten in costumering vereisten een uiterst precieze voorbereiding, ver af van de meer spontane werkwijze van de filmmaker. Visueel gezien heeft cinematograaf Alexis Kavyrchine een stijl ontwikkeld die geïnspireerd is door autochromen en het impressionisme, met kaders die reminiscent zijn van Monet of Degas. De historische scènes zijn in anamorfisch opgenomen, terwijl de hedendaagse fragmenten met een scherpere beeldtaal zijn vastgelegd, gefilmd met conventionele objectieven.
De muziek, gecomponeerd door Rob, vormt een andere brug tussen de tijden. Voor het eerst werkt Cédric Klapisch samen met deze componist, die een instrumentale score heeft gecreëerd die zowel herinneringen oproept aan Debussy en Satie als een eigentijdse gevoeligheid uitstraalt. Deze soundtrack versterkt de introspectieve sfeer van de film zonder te veel de emoties te benadrukken.
Vertoond buiten competitie tijdens de 78e editie van het Cannes Filmfestival, markeert De Toekomst in het Land een symbolisch keerpunt in de carrière van Cédric Klapisch, zoals Thierry Frémaux benadrukte tijdens de persconferentie van de officiële selectie van het Cannes Filmfestival.
De Toekomst van de Venue
Film | 2025
Bioscoopsrelease: 22 mei 2025
Dramacomedy | Duur: 2u06
Van Cédric Klapisch | Met Suzanne Lindon, Abraham Wapler, Vincent Macaigne
nationaliteit: Frankrijk
Door deze intieme en historische episch vertelt La Venue de l’avenir een reflectie over tijd, geheugen en afkomst, terwijl het een eerbetoon brengt aan het koorfilmgenre dat Cédric Klapisch zo na aan het hart ligt. De film combineert hedendaagse observatie met een erfgoedgerichte blik, zonder al te veel sentimentalisme, en presenteert een scénarische aanpak die aandacht besteedt aan de verbindingen tussen verschillende periodes.
Voor een volle bioscoopervaring, bekijk de biografietips voor mei, de films die je nu niet mag missen en onze selectie van films die op het Festival van Cannes 2025 worden gepresenteerd.
