👉 Klik hier om dit artikel om te zetten in een meeslepend reisdagboek
Het wordt soms gezien als een residentieel arrondissement. Maar het 15e arrondissement heeft genoeg te bieden, en de burgemeester zal dat niet ontkennen. "Wat het 15e arrondissement zo bijzonder maakt, is zijn diversiteit," zegt Philippe Goujon meteen aan het begin.
Aan het hoofd van het arrondissement sinds 2008, deelt de burgemeester met ons de grote projecten die deze wijk van West-Parijs hebben veranderd en zullen blijven veranderen, nodigt ons uit om de verborgen hoekjes te verkennen en de evenementen te ontdekken die het leven in de wijk bepalen.
Kun je jezelf in een paar woorden voorstellen?
Philippe Goujon, burgemeester van het 15e arrondissement: Ik ben begonnen als jongste lid van de Raad - ik was toen het jongste gekozen lid - maar ik wil niet per se de oudste worden!
Ik ben een kind van het Quartier Latin, waar ik tientallen jaren heb gewoond. Als je uit het centrum van Parijs komt, lijkt het 15ᵉ arrondissement ver weg, bijna buiten beeld. En toch, het was de politiek die me erheen bracht, en met het verstrijken van de tijd kan ik het zonder aarzeling zeggen: het 15ᵉ arrondissement is een arrondissement van vele schatten. Elke wijk hier heeft zijn eigen identiteit. Het is een stad in de stad.
Als gepassioneerd bioscoopbezoeker was ik misschien wel de enige gekozen ambtenaar in Parijs die een openbare bijeenkomst organiseerde om de onafhankelijke bioscopen te verdedigen. Vroeger waren er meerdere in 15ᵉ; nu is er nog maar één over: de Chaplin, gesteund door het stadhuis.
Toen de Gaumont Convention om economische redenen met sluiting werd bedreigd, reageerden we samen met andere gekozen vertegenwoordigers door een petitie te lanceren. Deze haalde meer dan 11.000 handtekeningen op - een duidelijk bewijs van de gehechtheid van de buurtbewoners aan hun plaatselijke bioscopen.
Tijd om te zwemmen! Voor de inhuldiging heb ik alles gegeven: ik ben erin gedoken - en zoals je kunt zien, gaat het heel goed! De Bras de Grenelle is prachtig, met warm, kristalhelder water aan de voet van de Eiffeltoren...
Ik was Jacques Chiracs plaatsvervanger toen hij deze ambitieuze belofte deed: dat we op een dag weer in de Seine zouden kunnen zwemmen. Dat was in het Parc Citroën , dat langzaam afloopt naar de rivier. Het park werd oorspronkelijk ontworpen als een stadsstrand, met het krachtige idee om van de Seine een plek te maken om te leven en te spelen. Jacques Chirac maakte het tot het symbool van een Parijs dat zich naar de rivier keerde.
Ik zou graag zien dat deze ambitie wordt voortgezet met de ontwikkeling van een tweede badzone in de 15ᵉ, precies op deze locatie.
Wat zijn de goudklompjes om te ontdekken in het 15e arrondissement?
La Ruche is een bijzondere plek die we financieel hebben ondersteund. Het is gevestigd in het voormalige wijnpaviljoen van Bordeaux, een emblematisch gebouw van de wereldtentoonstelling van 1900. De locatie huisvest nu een artistiek verblijf en een kleine tentoonstellingsruimte.
Atelier 11 is de laatste overgebleven herinnering aan de Cité Falguière, ooit een broeinest van het Parijse artistieke leven en de thuisbasis van belangrijke figuren als Foujita en Soutine. En natuurlijk verdient het onlangs gerenoveerde Musée Bourdelle een speciale vermelding: dit is het voormalige atelier van de beeldhouwer, nu een museum met een prachtige tuin, waarin nu een café-restaurant is gevestigd.
Wat theaters betreft, hebben we het Théâtre Monfort en het Théo Théâtre, en voor gezinnen is er het Théâtre Paris Plaine, dat voorstellingen voor een jong publiek biedt en vaak stampvol zit.
Sinds 2008 werk ik aan een ambitieus multidisciplinair project om een groot cultureel centrum te creëren in de buurt van het Parc Georges Brassens, Carré Brassens-Brancion genaamd. Dit project heeft net een belangrijke mijlpaal bereikt met de recuperatie van 2.000 m² lokalen. Een deel van deze ruimte is al overgenomen door twee geëngageerde verenigingen: La Source Garouste, die educatieve kunstprojecten ontwikkelt, en Les Ateliers des artistes en exil, die het creatieve werk van gevluchte kunstenaars ondersteunt en tentoonstellingen voor het grote publiek organiseert.
Er is ook een gemeenschappelijke ruimte gepland voor tentoonstellingen, repetities, optredens en culturele evenementen die amateur- en professionele beoefenaars uit het 15e arrondissement samenbrengen.
Wat de restaurants betreft, heb ik het principe aangenomen om elke dag in een restaurant in het 15e arrondissement te lunchen. Dit geeft me nog een kans om de buurt te leren kennen, om met de restaurateurs en de klanten te praten en om erachter te komen hoe het leven in de buurt is.
Je vindt er vooral bistronomie, zoals Père Claude, een eersteklas rotisserie die een tweede, kleiner adres heeft geopend, La Retraite du Père Claude, en gastronomie met een zeer goede prijs-kwaliteitverhouding, zoals Pilgrim , dat Franse gerechten met Japanse precisie serveert en wordt gerund door een Japanse familie - ook zij hebben een tweede adres, Neige d'été, ook in het 15e arrondissement.
Elk derde weekend van oktober organiseert de vereniging ACE15 de Journées Brassens in het Georges Brassens Park. Waarom deze datum? Omdat het in dat weekend altijd mooi weer is, en het is de hoogtij van de nachtevening. We vieren het Franse chanson, en Georges Brassens natuurlijk! In de zomer zet de vereniging haar Lire à Brassens chalet neer en leent ze ligstoelen uit zodat buurtbewoners in de schaduw van de bomen in het park kunnen lezen.
Tegelijkertijd organiseren we elk jaar open dagen bij kunstenaarsateliers, waar zo'n honderd mensen op afkomen. Dan is er nog een meer ongewoon evenement: Dimanche Sports 15. Een zondag per maand stelt het stadhuis zijn faciliteiten gratis open voor sportliefhebbers. In deze ongewone omgeving kun je tafeltennissen, boogschieten en andere sporten beoefenen in een gezellige sfeer.
Tijdens de Covid-crisis zette ik samen met een klein team een commando-eenheid op om het stadhuis om te toveren in een anti-Covid-centrum. Het resultaat: meer dan 250.000 mensen werden gevaccineerd. Ik ging met spoed naar schoolkantines om haarnetjes, jassen en handschoenen te verzamelen en deze te geven aan artsen in de ziekenhuizen Pompidou en Necker, die op dat moment een tekort aan materiaal hadden.
Ik heb ook geïnvesteerd in 3D-printers om vizieren met hoge bescherming te maken voor chirurgen, evenals een twintigtal naaimachines. Vervolgens heb ik vrijwillige naaisters uit het 15ᵉ arrondissement gemobiliseerd, die maskers hebben gemaakt (meer dan 300.000). Tot slot konden we dankzij een partnerschap met een apotheek dagelijks hydroalcoholische gel en zeep maken, die gratis werden uitgedeeld.
Ik ben erg trots op wat we gezamenlijk hebben bereikt in deze moeilijke periode.
Ik vind dat de steden waarmee ik werk, die grenzen aan het 15e arrondissement, het fantastisch doen. Vanves, Issy-les-Moulineaux, Boulogne... Steden waar je zou willen wonen!
We voeren een groot stadsontwikkelingsproject uit rond de Aquaboulevard, die volledig opnieuw moet worden aangelegd. Het moet gezegd worden dat de Aquaboulevard in zijn huidige staat een van de grootste hitteverspillers van Europa is - het wordt tijd dat we actie ondernemen!
Tijdens de laatste vergadering van de Parijse Raad werd ook een groot stedenbouwkundig project goedgekeurd, met een omvang van 9 hectare tussen de rue de Rennes en de avenue du Maine, waarbij de Montparnasse Toren volledig wordt afgebroken om hem opnieuw op te bouwen . De werkzaamheden aan het interieur beginnen dit jaar en de toren zal in de loop van volgend jaar worden afgebroken. Het doel is om er een toren van te maken met bovenop een kas om fruit en groenten te verbouwen. De demineralisatie van het voorplein van het Gare Montparnasse is ook gepland, met de aanplant van 1.000 tot 2.000 bomen.
In juli 2025 zullen we ook een nieuw stuk van 600 meter van de binnenring in gebruik nemen, wat me op mijn grote groene idee brengt: de creatie van een groene boog in het hart van het 15e arrondissement, in de vorm van een hoefijzer, die acht en een halve kilometer door het hele arrondissement zou lopen. Het zou beginnen bij Parc Georges Brassens en helemaal doorlopen tot Parc Citroën. Het zou dan het grootste van Parijs worden.
