Rose Royal: de show van Romane Bohringer in de Studio des Champs Elysées

Ze loopt een bar binnen met een pistool in haar tas en een verleden dat zwaar weegt... In de Studio des Champs-Élysées geeft Anne Charrier vanaf 12 september 2025 haar stem en aanwezigheid aan Rose Royal, een vrije bewerking van het korte verhaal van Nicolas Mathieu. De voorstelling, geregisseerd door Romane Bohringer, geeft stem aan de krachtige woorden van de auteur, belichaamd in een monoloog vol stiltes, hangende gebaren en confidenties. Deze theatrale score is gebaseerd op een sobere structuur, met voice-over vanÉric Caravaca, decorontwerp van Rozenn Le Gloahec en een enscenering die is ontworpen om de intimiteit van de tekst te weerspiegelen.

De solovoorstelling vanAnne Charrier is het resultaat van een nauwe samenwerking met Romane Bohringer, die dit avontuur beschrijft als een gedeelde reis, doordrenkt van delicatesse en oprechtheid. De muziek van Benoît Delacoudre, de choreografie van Gladys Gambie en het lichtontwerp van Thibault Vincent completeren dit opzettelijk heldere beeld, waarin de directe, soms abrupte, vaak diep ontroerende woorden van vrouwen centraal staan.

Rose Royal : le spectacle de Romane Bohringer au Studio des Champs Elysées — ©François Fonty

Een vrouw, een bar, een pistool

Rose is vijftig jaar oud. Ze is mooi, ze weet waar het in het leven om draait en bovenal heeft ze niets meer om naar uit te kijken. In haar handtas zit een revolver. Het is haar bescherming, haar manier om te zeggen dat haar niets meer zal overkomen. s Avonds drinkt ze in de Royal, een bar als alle andere. En dan de schok. Een plof op straat. De deur gaat open. Een man komt binnen. Hij is gewond, hij kan niet praten, hij heeft bloed op zijn shirt. Hij heeft mooie handen. Zijn naam is Luc.

Dit bijna filmische uitgangspunt opent een verhaal van banaliteit en spanning, waarin een ontmoeting het traject van één vrouw op zijn kop zet. Via Rose roept de voorstelling een hele generatie op: zij die opgroeiden met de belofte van emancipatie maar stuitten op de wreedheid van de werkelijkheid. De tekst concentreert zich op details, sensaties en aarzelingen en onthult geleidelijk de contouren van een intimiteit in verzet.

Een stem voor vrije en heldere vrouwen

Rose Royal zal mensen aanspreken die houden van innerlijke portretten, korte, intense verhalen waarin elk woord telt. De show zal waarschijnlijk een publiek aanspreken dat gevoelig is voor vrouwelijke thema's, voor kwesties als emancipatie, eenzaamheid, verlangen en overleven. Het publiek dat nieuwsgierig is naar literair theater, waarin de tekst centraal staat, zal een sobere, geconcentreerde vorm aantreffen, bijna minimalistisch in de enscenering.

Aan de andere kant is deze show niet voor mensen die op zoek zijn naar spectaculair theater met veel dialoog en personages. De afwezigheid van bijpersonages, het introspectieve ritme en de zuinigheid van de podiummiddelen zouden fans van komedies of koorverhalen in verwarring kunnen brengen. Rose Royal voelt als een duik in een belichaamde, frontale, assertieve monoloog.

Een samenhangend artistiek pad

Anne Charrier, die de tekst samen met Gabor Rassov bewerkte, keert terug naar een intiemere vorm van theater na haar weg tussen televisie, film en toneel, van Maison Close tot Berlin Berlin, via Le Canard à l'orange en En attendant Bojangles. Hier verdedigt ze een persoonlijk project, gerijpt in de loop der tijd, gedreven door een sterk verlangen naar interpretatie. Voor haar is Rose meer dan een personage: ze is de spiegel van een generatie, van een innerlijke strijd, van een soms gewelddadige luciditeit.

Romane Bohringer, de regisseur van de show, treedt in haar artistieke voetsporen. Na het verkennen van het schrijven van films met L'Amour Flou, keert ze terug naar het theater om een vrouwenstem te begeleiden die ze naar eigen zeggen wil overbrengen met "oprechtheid, eenvoud en menselijkheid ". Haar keuze voor dit korte verhaal van Nicolas Mathieu, winnaar van de Goncourtprijs 2018 voor Their Children After Them, is geworteld in een theater van de werkelijkheid, waar persoonlijke verhalen collectieve tekortkomingen weerspiegelen.

Een vrouw, een verhaal, een onderbroken moment

Rose Royal dompelt ons onder in het leven van een vrouw op de rand van verandering, tussen gedempte woede en een verlangen naar gehechtheid. In deze afgesloten psychologische ruimte lijkt alles zowel samengehouden als klaar om te exploderen. De tekst van Nicolas Mathieu, getrouw en vrij bewerkt voor toneel, wordt het ruwe materiaal voor een theater van woorden, gevoelens en intimiteit. Gedragen door een geëngageerde performer en een aandachtige regisseur is de voorstelling als een zwevend moment tussen helderheid en poëzie.

Deze pagina kan elementen bevatten die met AI zijn ondersteund, meer informatie hier.