Wat als de angst om te sterven een voorstelling op zich zou worden? Het Théâtre de l'Épée de bois / Salle en pierre biedt van 2 oktober tot 9 november 2025 een duik in de metafysische wereld vanEugène Ionesco met Le Roi se meurt, een emblematisch toneelstuk uit 1962, hier geregisseerd door Jean Lambert-wild, begeleid door zijn trouwe medewerkster Catherine Lefeuvre. In deze productie spelen Odile Sankara, Nina Fabiani, Vincent Abalain, Aimée Lambert-wild en Vincent Desprez, en een decor en een technische opstelling die ontworpen zijn om de geleidelijke verdwijning van de wereld over te brengen naarmate het hoofdpersonage sterft.
In deze nieuwe interpretatie speelt Jean Lambert-wild Koning Bérenger in de gedaante van Gramblanc, zijn witte clown, een ongewone en poëtische figuur die al meer dan vijfentwintig jaar terugkeert in zijn werk. Deze artistieke keuze creëert een opzettelijke discrepantie tussen de ogenschijnlijke lichtheid van de clownerie en de tragische achtergrond van de tekst, en accentueert de expressiviteit, overdaad en desoriëntatie van het personage tegenover het onverbiddelijke. De toneelbewerking neemt het barokke aspect van de tekst over, zijn voorliefde voor het groteske en overdrijving, terwijl het de kunstgrepen van het theater zichtbaar maakt - een eerbetoon aan de eigen aanpak van de auteur.
Le Roi se meurt (De Koning Sterft ) toont de laatste uren van een denkbeeldige vorst, Berenger I, die plotseling geconfronteerd wordt met het nieuws van zijn naderende dood. Om hem heen brokkelt zijn koninkrijk af, zijn naasten bereiden zich voor op zijn vertrek, maar hij weigert het te geloven en schommelt tussen opstand, ontkenning, angst en absurditeit. Het landschap kraakt, de muren beven, de ruimte krimpt als een dunne huid: het hele universum vervaagt, beetje bij beetje, op het ritme van zijn langzame lijdensweg.
Aan zijn zijde staan twee vrouwenfiguren tegenover twee visies op de dood: koningin Marguerite, plechtig en vastberaden, vergezelt hem in zijn scheiding, terwijl koningin Marie, radeloos en liefdevol, zich vastklampt aan het leven. De spanning tussen deze twee vrouwen kristalliseert een breder conflict, tussen de mystieke acceptatie van het niets en de westerse weigering om los te laten.Ionesco's tekst, met verwijzingen naar het Tibetaanse Dodenboek en de mystiek van Johannes van het Kruis, dramatiseert het grensmoment waarop het bewustzijn ontwaakt op de drempel van het niets, tussen angst en helderheid.
Deze versie van Le Roi se meurt ( De Koning Sterft ), geregisseerd door Jean Lambert-wild, maakt deel uit van een unieke verkenning van de clowneske kunst en metafysisch theater. Het personage van Gramblanc probeert Bérenger niet te imiteren; hij absorbeert hem, belichaamt hem in een vorm van rauwe aanwezigheid, waar acteren samensmelt met zijn. Theater wordt hier een begeleidend ritueel, een tragische ceremonie waar humor en paniek hand in hand gaan en angst poëtisch materiaal wordt.
Catherine Lefeuvre, co-adaptor van de tekst, zet haar verkenning van taal als instrument voor openbaring voort, waarbij ze het theatrale woord opnieuw onderzoekt door de filters van twijfel, ondergang en mislukking - allemaal figuren die de witte clown dierbaar zijn. Deze behandeling vernieuwt de dramaturgie van de tekst en accentueert de symbolische betekenis ervan zonder het te reduceren tot een psychologische illustratie.
Deze productie kan interessant zijn voor een publiek dat nieuwsgierig is naar hedendaagse theatrale teksten en gevoelig is voor hybride vormen waarin tragedie, visuele poëzie en clownerie worden gecombineerd. Fans vanIonesco, Beckett en andere theatrale vormen waarin theater en performance worden gecombineerd, zouden hierin een werk kunnen vinden dat trouw is aan de geest van de auteur, maar met vrijheid wordt geherinterpreteerd.
Aan de andere kant is deze voorstelling ongetwijfeld niet gericht op een publiek dat op zoek is naar licht amusement of narratief in de klassieke zin van het woord. Het opzettelijk trage tempo, de esthetiek van de vernietiging en het onderwerp - de onontkoombare dood - vereisen emotionele beschikbaarheid en een zekere betrokkenheid bij de kwesties die spelen in het theater van het absurde en symbolische representatie.
De decorelementen spelen een grote rol in de zintuiglijke ervaring van de show. Opgezet als een ruimte in puin, wordt het podium een weerspiegeling van het zieke lichaam van de koning, waarbij elke trilling van zijn hart de muren van de troonzaal doet schudden. Op deze manier volgt de voorstelling letterlijk het traject van het personage, in een esthetiek waarin elk technisch detail - licht, geluid, beweging - bijdraagt aan het uitwissen van de wereld.
De cast bestaat uit performers met verschillende achtergronden - theater, circus, cabaret, paardensport - om de collectieve, interdisciplinaire dimensie van het project uit te breiden. Elk van hen draagt door zijn of haar aanwezigheid op het podium bij aan dit droomachtige fresco in de schemering, waar het podium een metafoor wordt voor passage, een theater van het ultieme.
Datums en tijdschema's
Van 2 oktober 2025 Bij 9 november 2025
Plaats
Cartoucherie - Théâtre de l'Epée de Bois
Route du Champ de Manoeuvre
75012 Paris 12
Toegang
Metrostation Château de Vincennes
Officiële site
www.epeedebois.com
Reserveringen
Bekijk de prijzen van deze ticketdienst
Bekijk ticketprijzen
Ontdek de prijzen van deze ticketdienst
Meer informatie
Voorstellingen donderdag t/m zaterdag om 21.00 uur en zaterdag en zondag om 16.30 uur.
