Efemerydy na 19 sierpnia w Paryżu: Wyzwolenie Paryża

W dniach 19-25 sierpnia 1944 r. Paryż został ostatecznie wyzwolony spod okupacji niemieckiej. Był to triumf aliantów i walczącej Francji oraz ustanowienie generała de Gaulle'a przywódcą wyzwolonej i zwycięskiej Francji.

Stało się to 19 sierpnia w Paryżu. Od 19 do 25 sierpnia 1944 r. stolica Francji, która była okupowana przez Niemców przez 4 lata, została ostatecznie wyzwolona przez Ruch Oporu i Francuskie Siły Wewnętrzne - z nieocenioną pomocą miejscowej ludności, komunistów i paryskiej policji, którzy w końcu zaangażowali się w sprawę sprawiedliwości - a następnie przy wsparciuFrancuskiej Armii Wyzwolenia i 2 Dywizji Pancernej generała Leclerca, a następnie 4 Dywizji Piechoty Amerykańskiej generała Bartona wysłanej przez generała Eisenhowera.

Od czasu lądowania w Normandii 6 czerwca 1944 r. mieszkańcy Paryża z niecierpliwością oczekiwali wyzwolenia miasta przez wojska amerykańskie. Jednakaliancki sztab generalny chciał raczej ominąć stolicę Francji w swoim natarciu z zachodu, niż ją zdobyć, aby obrać najkrótszą drogę do Niemiec, a przede wszystkim, aby nie musieć podejmować się zadania zaopatrzenia 3 milionów Paryżan - co wymagałoby 4000 ton żywności dziennie. Wyzwolenie Paryża miało nastąpić dopiero pod koniec października.

Po przemarszu Polami Elizejskimi 14 lipca, pomimo zakazu nałożonego przez reżim Vichy, paryżanie wzięli na siebie obowiązek zaangażowania się w powszechny opór, odpowiadając na wezwania Narodowej Rady Oporu i Komitetu Wyzwolenia Paryża.

Strajkowali kolejarze, pracownicy metra, pocztowcy i żandarmi, a na murach stolicy pojawiły się pierwsze plakaty wzywające do wyzwolenia miasta i powstania. 15 sierpnia do walki z najeźdźcami przyłączyła się licząca 21 tysięcy żołnierzy policja, która do tej pory znajdowała się pod niemieckim dowództwem dzięki kolaboracji z Vichy. W odwecie siły okupacyjne zastrzeliły 35 członków ruchu oporu nad wodospadem Bois de Boulogne 16 sierpnia.

Paryski ruch oporu, dowodzony przez pułkownika Henri Rol-Tanguy, regionalnego przywódcę francuskich sił zbrojnych, walczył z siłami niemieckimi nie tylko na ulicach Paryża, ale także na przedmieściach Saint-Denis, Neuilly, Vitry i Aubervilliers. 19 sierpnia policjanci z ruchu oporu szturmowali Préfecture de Police i podnieśli trójkolorową flagę.

W następnych godzinach FFI przejęła dowództwo nad siłami policyjnymi Paryża i wspólnie odbiłaHôtel de Ville. Na barykadach walki osiągnęły punkt kulminacyjny 22 sierpnia w starciach w Senacie i Grand Palais. Niemiecka obrona stopniowo pękała.

20 sierpnia Charles de Gaulle, który został ostrzeżony przez ruch op oru o pogarszającej się sytuacji w Paryżu, spotkał się z generałem Eisenhowerem i zdołał przekonać go do zmiany planów i wysłania 2. francuskiej dywizji pancernej, wspieranej przez 4. amerykańską dywizję piechoty, w kierunku Paryża. Przekonany przez generała de Gaulle'a, Eisenhower zgodził się również, że francuskie oddziały generała Leclerca powinny najpierw odbić stolicę.

Wieczorem 24 sierpnia i następnego dnia wojska francuskie i alianckie wkroczyły do Paryża, a najeźdźcy bronili tylko kilku strategicznych punktów. Prowadzone przez bojowników ruchu oporu, dotarły do rue de Rivoli pomimo poważnych walk w środku miasta, niszcząc przy tym niemieckie panzery i kolumny pancerne.Niemiecki sztab generalny został wzięty do niewoli, a zawieszenie broni zostało podpisane w Préfecture de Police przez generała Leclerca i niemieckiego generała von Choltitza. Kapitulacja wojsk nazistowskich została podpisana na Gare Montparnasse 25 sierpnia.

Wieczorem 25 sierpnia, podczas gdy walki trwały na północnych przedmieściach stolicy, Charles de Gaulle, szef Tymczasowego Rządu Republiki Francuskiej, przybył do Paryża. Po zatrzymaniu się w Ministerstwie Wojny i Prefekturze Policji, generał udał się doHôtel de Ville, gdzie wygłosił słynne przemówienie do narodu, z którego pochodzi słynny wers "Paris outragé! Paris brisé! Paris martyred! Ale Paryż wyzwolony!

Następnego dnia, 26 sierpnia 1944 r., wszystkie stacje radiowe ogłosiły powrót de Gaulle'a i jego pragnienie spotkania się z ludnością Paryża. Miejsce spotkania zostało wyznaczone na ten dzień na Polach Elizejskich. Po odwiedzeniu grobu Nieznanego Żołnierza, generał przemaszerował aleją w kierunku katedry Notre-Dame de Paris pośród rozentuzjazmowanego tłumu i obok kluczowych uczestników wyzwolenia Pary ża, Georgesa Bidaulta, przewodniczącego Narodowej Rady Ruchu Oporu, generała Marie Pierre'a Koeniga, szefa Francuskich Sił Wewnętrznych, generała Leclerca, a także członków Komitetu Wyzwolenia Paryża i żołnierzy.

Był to triumf aliantów i walczącej Francji oraz ustanowienie Charlesa de Gaulle'a przywódcą wyzwolonej i zwycięskiej Francji. Ta Parada Zwycięstwa szybko zastąpiła w świadomości Paryżan smutną paradę nazistów, która odbyła się 4 lata wcześniej na tej samej alei.

Efemerydy na 19 sierpnia w Paryżu: Wyzwolenie Paryża

Dziennik

_