Στη συνοικία Marais, η οδός François-Miron είναι ένας από τους λίγους δρόμους του κεντρικού Παρισιού που διατήρησε τη μεσαιωνική του ατμόσφαιρα παρά τους διαδοχικούς αστικούς μετασχηματισμούς. Στους αριθμούς 11 και 13, δύο σπίτια από καφασωτό ξύλο τραβούν το βλέμμα. Συχνά αναφέρονται ως"μεσαιωνικά σπίτια", η ακριβής χρονολόγησή τους είναι υπό συζήτηση.
Μαρτυρείται ήδη από τις αρχές του 16ᵉ αιώνα, ενώ ορισμένες πηγές αναφέρουν την ύπαρξη κατασκευών που χρονολογούνται από τον 14ᵉ αιώνα. Τα σπίτια αυτά χαρακτηρίζονται παραδοσιακά ως"à l'enseigne du Faucheur" για τον αριθμό 11 και"à l'enseigne du Mouton" για τον αριθμό 13, αναβιώνοντας τημεσαιωνική χρήση συμβολικών σημείων στη θέση των αριθμών.
Η αρχιτεκτονική των μεσαιωνικών σπιτιών της Rue François-Miron, αν και ανοικοδομήθηκε εν μέρει τον 20ᵉ αιώνα, παραμένει ένα σπάνιο παράδειγμαπρώιμης αστικής κατοικίας στο κέντρο του Παρισιού. Τα δύο σπίτια τραβούν το βλέμμα με την εκτεθειμένη ξυλόφρακτη δομή τους, γνωστή και ως αρχιτεκτονική του ημιυπαίθριου, χαρακτηριστική των παρισινών κτιρίων του 14ᵉ και 15ᵉ αιώνα, προτού η πολεοδομία του Haussmann και οι πυροσβεστικοί κανονισμοί τα εξαφανίσουν σχεδόν εντελώς.
Η αρχή της κατασκευής βασίζεται σε ένα συμπαγές ξύλινο πλαίσιο, συνήθως δρύινο, πάνω στο οποίο τοποθετούνται παρεμβάσεις από οπτόπλινθους, τούβλα ή γύψο. Αυτή η ορατή δομή αποτελεί τόσο τον σκελετό όσο και το κέλυφος του σπιτιού. Η ημιδομή στην οδό François-Miron διαθέτει μοτίβα σταυρού και διαμαντιού, που χρησιμοποιούνταν συχνά εκείνη την εποχή όχι μόνο για την αντοχή τους αλλά και για τη διακοσμητική τους αξία.
Ένα άλλο σημαντικό χαρακτηριστικό ήταν η στέψη. Κάθε ανώτερος όροφος προεξείχε ελαφρώς πάνω από τον προηγούμενο, δημιουργώντας μια προεξοχή πάνω από το δρόμο. Αυτή η τεχνική κατέστησε δυνατή την απόκτηση χώρου διαβίωσης χωρίς να μεγαλώσει το αποτύπωμα, ενώ παράλληλα προστάτευε την κατώτερη όψη από τη βροχή. Μια ορατή προεξοχή που τόνισε την καθετότητα των σπιτιών και συνέβαλε στην εντύπωση της πυκνότητας που είναι χαρακτηριστική για το μεσαιωνικό Παρίσι.
Με την πάροδο του χρόνου, οι προβολές αυτές καταργήθηκαν ή μειώθηκαν σταδιακά, ιδίως ως αποτέλεσμα των παρισινών διαταγμάτων που αποσκοπούσαν στον περιορισμό των κινδύνων πυρκαγιάς και κατάρρευσης. Γνωρίζουμε ότι το 1607, ένας κανονισμός επέβαλε τον περιορισμό των προεξοχών προς τη δημόσια οδό, ένας από τους λόγους για τους οποίουςοι αρχικές μεσαιωνικές κατασκευές προσαρμόστηκαν με την πάροδο των αιώνων.
Κατά τη διάρκεια των εργασιών αποκατάστασης που πραγματοποιήθηκαν τη δεκαετία του 1960, οι ξύλινοι τοίχοι αποκαταστάθηκαν, ενώ ορισμένοι από αυτούς ανακατασκευάστηκαν εν μέρει, ώστε να μοιάζουν με τους μεσαιωνικούς χρόνους. Ωστόσο, το σημερινό χρωματικό σχήμα του σκούρου ξύλου και του ανοιχτού σοβά αποτελεί περισσότερο αισθητική επιλογή παρά αυστηρή ιστορική αναπαράσταση, καθώς τα μεσαιωνικά σπίτια ήταν συχνά βαμμένα με έντονα χρώματα εκείνη την εποχή.
Τα κτίρια αυτά φέρουν επίσης τα σημάδια των αναδιαμορφώσεων, των διαδοχικών ανακαινίσεων και ακόμη και τωνσύγχρονων προσθηκών, απόδειξη ότι δεν είναι παγωμένα λείψανα αλλά ζωντανοί μάρτυρες τηςαστικής ιστορίας του Παρισιού.
Ασυνήθιστα και όμορφα κτίρια για να ανακαλύψετε στο Παρίσι
Γιατί να μην ανακαλύψετε μερικά από τα πιο όμορφα κτίρια της αρχιτεκτονικής ιστορίας του Παρισιού; Ασυνήθιστες προσόψεις για να ανακαλύψετε σε όλη την πρωτεύουσα. Οι συντάκτες σας προσκαλούν σε ένα αισθητικό ταξίδι στην καρδιά της Πόλης του Φωτός, από τη μεσαιωνική μεγαλοπρέπεια μέχρι την Art Nouveau και τη σύγχρονη τόλμη, αποκαλύπτοντας ένα ασυνήθιστο Παρίσι που μερικές φορές είναι ανυποψίαστο. [Διαβάστε περισσότερα]
Ασυνήθιστα και όμορφα κτίρια για να ανακαλύψετε στο Παρίσι
