Wes Anderson schudt zijn gewoontes op en verandert zijn stijl radicaal in zijn nieuwe film Asteroid City, gepresenteerd in de officiële competitie op het Festival van Cannes, en op televisie deze dinsdag 9 januari, 21.10 uur op Canal+. Dit is natuurlijk niet waar. De filmmaker valt terug in zijn traditionele esthetische dwalingen - snelle pano, verticale en horizontale tracking shots, split-screens en personages die zichzelf weer in het midden van het frame plaatsen. Gewoontes die velen bevallen, anderen afschrikken en die hier nieuwe hoogten bereiken, waarbij de Amerikaan definitief de voorkeur geeft aan de verpakking boven de inhoud. Zonder echte narratieve inzet loopt de (weliswaar mooie) machine uiteindelijk leeg.
1955. In een fictief Amerikaans stadje in de woestijn komen jonge studenten en hun ouders samen voor een wetenschappelijke wedstrijd wanneer een buitenaards wezen zichzelf uitnodigt op het feest. Tenminste, dat is de setting - ergens tussen Hopper en Hockney - van een schrijver (Edwart Norton) wiens werk Asteroid City binnenkort op het toneel wordt opgevoerd. Wes Andersons film beweegt dus heen en weer tussen de setting van de scènes en de acteurs (in een vierkant zwart-wit beeldformaat) en de genoemde scènes (in de herkenbare stijl van de regisseur), op het scherm gelanceerd door de schrijver en een besnorde Bryan Cranston. Het is te verwachten, de grenzen tussen realiteit en fictie worden meermaals doorlaatbaar, maar het meta-aspect vertraagt het verhaal, net als de fragmentatie van de film in handelingen.
Door te proberen zijn hele vriendenbende in microscènes te stoppen die bij dezelfde scène horen (bijna 30 actrices en acteurs uit Wes Andersons universum en daarbuiten, waaronder Tilda Swinton, Adrian Brody, Willem Dafoe, Edward Norton, Tom Hanks, Margot Robbie, Maya Hawke, Steve Carrel), verliest de filmmaker de essentie van wat hij probeert te zeggen en haalt hij niet het beste uit bepaalde personages die sappig hadden kunnen zijn - het trio kleine zusjes, de bende uit Goonies HPI en zelfs die alien uit een Tim Burton-film.
Een paar zany uitbarstingen vanabsurditeit , zoals zoveel schuchtere karikaturen van de jaren 50 (atoomproeven die niemand bang maken, een parodie op de CIA en een tedere satire op de even oorlogszuchtige als bigotte VS), kunnen de zachte oppervlakkigheid vanAsteroid City niet goedmaken, met uitzondering van de uitwisselingen tussen Jason Schwartzman en Scarlett Johansson, die vrij zijn van onnodige camerabewegingen en in feite heel treffend zijn. Net als de dialoog tussen dezelfde Schwartzman en Margot Robbie - die net als haar personage in het toneelstuk uit de film lijkt te zijn verwijderd - die verontrustend mooi is, maar te kort.
Welke films verschijnen er in juni 2024 in de bioscoop?
Er is altijd wel een goede reden om naar de bioscoop te gaan! Of je nu zin hebt om hardop te lachen, een traantje weg te pinken of te genieten van een geweldige show, de redactie heeft de kalender met bioscoopreleases voor juni 2024 onthuld. Zullen we ze in onze agenda zetten, mensen? [Lees verder]
Weet je niet zeker welke film je vandaag wilt zien? Dat is maar goed ook, want de filmscene blijft groeien en we hebben een heleboel films voor je in de buurt. [Lees verder]
Welke films verschijnen er in juni 2024 in de bioscoop?
Bioscoop: welke film moet je vandaag zien Maandag 6 mei 2024?
