Geregisseerd door Lucien Jean-Baptiste (Il a déjà tes yeux, La Deuxième Étoile), On fait quoi nu? is een sociale komedie met Isabelle Nanty, Gérard Darmon en Lucien Jean-Baptiste in de hoofdrollen. De film kwam op 2 oktober 2024 in de bioscoop uit en gaat over professionele omscholing na je 50e, rondom een trio dat weigert op de zijlijn te blijven staan. De film wordt vanaf 2 januari 2026 via streaming aangeboden op Netflix, waar hij naast andere hedendaagse Franse comedies met een thema van 'tweede kansen' zal plaatsvinden.
Op 58-jarige leeftijd wordt Alain, gespeeld door Gérard Darmon, abrupt ontslagen. In plaats van zich neer teleggen, besluit hij zijn eigen bedrijf op te richten om aan te tonen dat hij nog niet overbodig is. Zijn idee: zich richten op de kinderdagopvang, een sector waarin hij geen ervaring heeft maar die hij veelbelovend vindt. Hij neemt Véronique mee, gespeeld door Isabelle Nanty, een voormalig collega die worstelt met depressieve klachten, en Jean-Pierre Savarin, vertolkt door Lucien Jean-Baptiste, een afgeschreven televisiepresentator van spelprogramma's.
Samen proberen deze drie personages zich een weg te banen in een geheel nieuwe wereld voor hen, terwijl ze struikelen over ongemakkelijke momenten, onhandige ideeën en onwaarschijnlijke situaties. De film duikt in de twijfels, angsten en de passie van een trio dat zich niet laat definiëren door leeftijd of tegenslagen, en confronteert hun project met de economische en sociale realiteit. Hun avontuur wordt zo een experiment in "samen leven", tussen solidariteit, botsende karakters en het herbekijken van hun levenslijn.
Het project ontstaat wanneer TF1 Studio Lucien Jean-Baptiste benadert met het voorstel om Abuelos van Santiago Requejo te verfilmen, een sociale komedie over drie senioren die dromen van het opzetten van een crèche. De regisseur wil afwijken van de oorspronkelijke afloop om het verhaal te richten op een bredere reflectie over samenleven en de positie van mensen boven de 50 in de arbeidswereld. Na verschillende jaren van ontwikkeling en ongeveer tien versies van het script, geschreven in samenwerking met Christophe Duthuron en Méliane Marcaggi, wordt de film een meer persoonlijke project. Het verhaal wordt herschreven rond een trio personages, perfect voor Gérard Darmon en Isabelle Nanty.
De opnames vonden voornamelijk plaats in Pays de la Loire, en vooral in Vendée, waar Lucien Jean-Baptiste sinds de Covid woont. De locatiekeuze geeft het verhaal een setting in een randstedelijk en provinciaal Frankrijk, ver verwijderd van de grote steden, wat de identificatie met personages versterkt die geconfronteerd worden met veelvoorkomende economische uitdagingen: ontslag, gedwongen omscholing, en de noodzaak om zich ‘multi-kwalificeren’ om de concurrentie bij te houden. De naam van de hoofdpersoon, Alain Morin, verwijst trouwens naar de ‘Michel Morin’, de klusjesmannen waar de regisseur naar verwijst als een subtiele ode aan polyvalente arbeiders.
Qua toonzetting sluit What Do We Do Now? aan bij recente Franse social comedy-films, vergelijkbaar met Le Grand Bain of populaire films zoals Les Tuche en Qu’est-ce qu’on a fait au Bon Dieu ?. De film kiest voor een toegankelijke humor, gebaseerd op de contrasten tussen dit vijftal met pensioen, en een sector – kinderopvang – die traditioneel geassocieerd wordt met ander soort profielen. De doelgroep bestaat uit kijkers die op zoek zijn naar feel-good komedies over werkloosheid, depressie en carrièreverandering, behandeld met een luchtige en optimistische insteek, zonder volledig af te wijken van enkele sociale kanttekeningen.
Onze mening over Wat nu? (2024):
Wat nu?, geregisseerd door Lucien Jean-Baptiste, is een komedie die een vaak over het hoofd geziene kwestie op het witte doek aanpakt: carrièreswitch na je vijftigste. Met een trio getalenteerde acteurs — Isabelle Nanty, Gérard Darmon en zelf Jean-Baptiste — probeert de film humor en reflectie over een nieuwe start te combineren. Toch verdeelt de film de meningen: de ene criticus ziet een sympathieke komedie, de andere mist originaliteit.
Lucien Jean-Baptiste speelt Alain, een man die op middelbare leeftijd zijn baan verliest en besluit een eigen zaak te beginnen. Hij brengt treffend de twijfels en het enthousiasme over een laat nieuwe start in beeld. Naast hem straalt Isabelle Nanty uit in haar rol, met scherpe, natuurlijke replieken, vooral in haar interacties met Alains vrouw waarin ze haar frustraties zonder filter uitdrukt. De film zit vol grappige momenten die voortvloeien uit hun dynamiek, waaronder een van de meest memorabele regels: “Kun je alsjeblieft eens stoppen, want je onderbreekt me voortdurend en je praat echt niet interessant.”
Gérard Darmon vertolkt Jean-Pierre Savarin, een oud-ster van het televisieprogramma “Juste 1 question”, die nu in de schaduw leeft van zijn vroegere glorie. Een personage dat zowel tragisch als charismatisch is, en dat opvalt door zijn mengeling van pretentie en grootheidswaan. Onder de humor ligt een afbeelding van een man op zijn retour, die gedwongen wordt bij zijn vader te wonen nadat hij al zijn fortuin verloor.
In een wanhopige situatie stemt Jean-Pierre ermee in Alain te helpen bij diens carrièreswitch, door zich te profileren als invloedri. Een ironische ommekeer voor iemand die ooit op de toppen van zijn kunnen stond, maar nu gedwongen wordt zijn faam te benutten om Alains project te verkopen. Deze wisselwerking creëert zowel komische als ontroerende momenten. Darmon, met zijn natuurlijke charisma en vermogen tot overdreven rollen, voegt humor toe door de innerlijke strijd van een man die te trots is om zijn ondergang te erkennen, maar uiteindelijk toch zijn ego opzijzet om een vriend te helpen.
Op die manier wordt Jean-Pierre Savarin een sleutelfiguur in het verhaal, en ook de essentie van de film raakt: de kunst van jezelf opnieuw uitvinden, zelfs wanneer alles verloren lijkt. Het personage symboliseert, in zijn eigen stijl, de noodzaak om mee te gaan met een voortdurend veranderende wereld, met een vleugje humor en zelfspot.
Qua inhoud geeft de film een positief signaal af over de kracht van verandering, zelfs op een leeftijd waarop velen vrezen dat kansen opgedroogd zijn. Deze hartelijkheid, gekoppeld aan toegankelijke humor, stelt Wat nu? in staat een breed publiek aan te spreken, vooral diegenen die zich kunnen herkennen in een belangrijke levensfase.
Toch ligt daar ook de belangrijkste kritiek: hoewel sympathiek, mist de film verrassing. Het script wordt als voorspelbaar beoordeeld, met scenario's die vaak al zijn vertoond in andere komedies over werk en loopbaanverandering. Alains reis, hoe ontroerend ook op momenten, volgt een vrij klassieke opbouw, waarbij de obstakels vaak te makkelijk worden opgelost, wat het dramatische en komische effect beperkt.
Sommige kijkers hadden liever een diepere uitwerking van het thema gezien, met onderliggende kritiek, vooral op de sociale realiteit waar veel mensen uit diverse achtergronden mee geconfronteerd worden. Een van Alains opmerkingen, “Weet je wel hoe het is om zwarte te zijn in Frankrijk? En Martiniquaan nog wel? Altijd vergeleken met Franky Vincent,” roept een belangrijke vraag op, maar blijft helaas oppervlakkig zonder echte diepgang.
Zoals bij elke komedie, draait Wat nu? op misverstanden die slim worden gebruikt om humor te genereren. De situatie van Alain, tussen zijn ondernemingsplan en familietensions, vormt het decor voor grappige misverstanden, versterkt door scherpe dialogen. Deze lichte momenten worden gedragen door de chemie tussen de acteurs en de spitsvondige opmerkingen van Nanty, die het geheel een pikante toets geven.
Toch vinden critici dat de film soms wat gemakzuchtig is, door te leunen op . Zowel de representatie van de crisis rond de vijftig als de stereotypen over cultuur en sociale achtergronden worden niet altijd subtiel uitgewerkt. Hoewel het duidelijk is dat de film wil amuseren, blijft een teleurstelling dat er niet meer risico’s worden genomen op narratief niveau.
Wat nu? is een onderhoudende komedie die, ondanks zijn tekortkomingen, erin slaagt emoties los te maken en te laten lachen dankzij een degelijk cast en goed geschreven dialogen. De film straalt hoop uit over de vermogen tot vernieuwing op elke leeftijd en biedt vooral luchtige momenten met grappige misverstanden. Het richt zich vooral op wie op zoek is naar een optimistisch en hartelijk entertainment, zonder al te diep op de thematiek in te gaan.
Wat doen we nu?
Film | 2024
Première in de bioscoop: 2 oktober 2024
Beschikbaar op Netflix vanaf 2 januari 2026
Komedie | Duur: 1u31
Regie: Lucien Jean-Baptiste | Met Isabelle Nanty, Gérard Darmon, Lucien Jean-Baptiste
Land: Frankrijk
Van sitcomedie en portret van de midlifecrisis tot sociale chronique, Wat doen we nu? biedt een toegankelijke kijk op carrièreswitches op een leeftijd waarop velen zich buitengesloten voelen. Door gebruik te maken van een trio van professionele komieken, benadrukt de film solidariteit, humor en het vermogen om jezelf opnieuw uit te vinden — nu ook bereikbaar voor een breder publiek dankzij de streaming op Netflix.
Wil je nog verder grasduinen? Ontdek dan ook onze bijgewerkte selectie van Netflix-nieuwigheden voor januari, onze gids met versies van films en series op alle streamingplatforms en de topkeuze van de dag Wat te kijken vandaag in streaming.
Deze pagina kan elementen bevatten die met AI zijn ondersteund, meer informatie hier.