La chair est triste hélas w Théâtre de l'Atelier z Anną Mouglalis - nasza recenzja

Nowy sezon teatralny w Paryżu zapowiada się pracowicie. Wśród wydarzeń, których nie można przegapić, jest "La chair est triste hélas ". Sztuka ta, napisana i wyreżyserowana przez Ovidie, będzie wystawiana od 9 września do 25 października 2025 r. w Théâtre de l'Atelier w Paryżu.

"La chair est triste hélas " to katartyczny tekst autorstwa Ovidie, opublikowany w 2023 roku przez Éditions Julliard (pod redakcją Vanessy Springory). Pisarka i reżyserka filmów fabularnych i dokumentalnych, Ovidie posiada również doktorat z literatury i filmoznawstwa, specjalizując się w kwestiach związanych z ciałem, feminizmem i seksualnością. W "La chair est triste hélas " Ovidie wyjaśnia powody swojego strajku seksualnego. "La chair est triste hélas ", opisywana jako "skrzyżowanie feministycznego pamfletu ze studium socjologicznym ", z jej przenikliwą prozą, zostanie wystawiona tej jesieni w Théâtre de l'Atelier.

• Przeczytaj także
• Teatr immersyjny w Paryżu teraz i w przyszłości
• Co warto zobaczyć w tym tygodniu w Paryżu? Sztuki teatralne i spektakle, których nie można przegapić
• 10 spektakli, które trzeba zobaczyć w Paryżu we wrześniu 2025 roku

Ovidie zdecydował się zwrócić do aktorki Anny Mouglalis, aby ożywiła ten zaangażowany tekst w nowym spektaklu dla jednej kobiety. Młoda aktorka po raz pierwszy zwróciła na siebie uwagę publiczności w 2000 roku w filmie Claude'a Chabrola"Merci pour le chocolat". Od tego czasu Anna M ouglalis zagrała szereg ról:"La vie nouvelle" (2002) Philippe'a Grandrieux,"Novo" Jean-Pierre'a Limosina,"Dans la compagnie des hommes" (2003) Arnauda Desplechina,"En attendant le déluge" (2004) Damiena Odoula, a później"Coco Chanel et Igor Stravinsky" (2009) i"Gainsbourg, vie héroïque" (2010).

Tej jesieni Anna Mouglalis powraca do Théâtre de l'Atelier. To paryski teatr, który dobrze zna. W 2019 roku zagrała u boku Julie Brochen w"Mademoiselle Julie" Augusta Strindberga. Następnie, w 2022 roku, wzięła udział w"Sorcières" Mony Chollet. Tego lata Anna Mouglalis pojawiła się w nowym gatunku jako część żeńskiego kolektywu Draga i wywołała prawdziwą sensację w Cité de la Musique w"Ô Guérillères".

Nasza opinia:

Heteroseksualni mężczyźni, jeśli zamierzacie zobaczyć ten one-woman show, przygotujcie się, bo czeka was prawdziwa uczta! Przez 1 godzinę i 10 minut Anna Mouglalis z mocą przekazuje czasem okrutne, czasem szydercze słowaOwidiusza, a także swoje feministyczne myśli i socjologiczne refleksje w "La chair est triste hélas ". Tutaj tematem jest seksualność, a dokładniej heteroseksualność. "Mówię to głośno i wyraźnie, nie ma nic darmowego w heteroseksualizmie, to czysto wenalny system, a od początku świata kobiety wymieniały seks na coś. Dobra materialne, bezpieczeństwo, miłość, poczucie własnej wartości. Nigdy nie pieprzą się całkowicie za darmo i z jednego prostego powodu: heteroseksualni mężczyźni pieprzą się źle ".

W tym żrącym monologu, z jego czasami dosadnymi szczegółami, Ovidie opowiada powody, dla których rozpoczęła strajk seksualny i zdecydowała się wyrzec heteroseksualizmu. "Zaprzestanie seksu z mężczyznami to nie tylko zaprzestanie współżycia, to zaprzestanie wszystkiego, co wiąże się z byciem kobietą i ciągłą walką o pozostanie pożądaną ".

Dotykając relacji między pięknem a uwodzeniem, ale także lęku przed porzuceniem i"dobrowolną służebnością", bardzo osobisty i mocny tekstOvidie ma również charakter polityczny. "Tak, mówię ci, żyjemy pod rządami terroru, i to nie jest przesada. Terror, że nękają nas na ulicy lub w sieciach społecznościowych, że nas biją, że nas gwałcą, że nas zabijają. Strach, że będą za nas decydować o antykoncepcji czy aborcji. Przyjęliśmy ten strach na pokład, nie wiemy już, jak się ubierać, czy jesteśmy przesadnie ubrani, czy niedostatecznie ubrani, w minispódniczce lub z zasłoną, zawsze znajdą coś, na co można narzekać.

Ale "La chair est triste hélas " jest również o wiele zabawniejsze, niż mogłoby się wydawać, z uderzającymi, kąśliwymi tekstami z . "Na razie jestem dopiero po czterdziestce, to okrutny wiek dla kobiet, data przydatności do spożycia, kiedy męscy konsumenci marszczą nosy na nas jak na jogurty, które są nadal jadalne, ale nie są daleko od opróżnienia ich z wody " lub "Najbardziej żałosne, jak sądzę, są te, które są zdesperowane, na przykład, na masaże. Kiedy kochanek mi go oferuje, albo uciekam, albo biorę Xanax, ale tak czy inaczej, odmawiam".

W sali widowiskowej Théâtre de l'Atelier kobiety - młode i starsze - stanowią zdecydowaną większość. Ale kilku mężczyzn, czasami samotnych lub w towarzystwie swoich partnerek lub przyjaciół, wybrało się na ten kobiecy pokaz.

Wybierając Annę Mouglalis do przeniesienia swojego tekstu na scenę, Ovidie trafił w dziesiątkę. W mistrzowskim wykonaniu Anna Mouglalis mnoży emocje w swoim głębokim głosie: czasami zabawna i kpiąca, czasami wściekła i wściekła, czasami posiniaczona i głęboko wzruszająca, Anna Mouglalis naprawdę oddaje się w służbie tego przejmującego i bardzo intymnego tekstu, a jednocześnie tak sugestywnego w oczach wielu kobiet.

Aktorka bez wahania przedziera się przez scenografię starannie zaprojektowaną przez Grégoire'a Faucheux. Muzyka - autorstwa Geoffroya Delacroix - jest odtwarzana w tym samym czasie, co obrazy kobiecych twarzy i ciał, wyświetlane z przerwami na wyciętych wstążkach rozrzuconych po scenie. Jedynym minusem jest to, że te filmy nie zawsze są dobrze widoczne, w zależności od miejsca na widowni. Jeśli więc to możliwe, wybierz bardziej centralne miejsce, aby w pełni wykorzystać scenografię.

Prowokujący do myślenia tekst i znakomity występAnny Mouglalis również zdają się przekonywać publiczność w Théâtre de l'Atelier tego wieczoru. Po ponownym włączeniu świateł publiczność szybko podniosła się na nogi i oklaskiwała aktorkę, a takżeOvidie, który przybył, aby powitać publiczność z tej okazji.