Geschiedenis van Parijs: het kerkhof van de onschuldigen en wat er vandaag van overblijft

Door Rizhlaine de Sortiraparis · gepubliceerd op 5 februari 2024 om 18:13
Wist je dat? In Parijs, in de wijk Les Halles, lag ooit een bekende begraafplaats van de hoofdstad: de begraafplaats van de Onnozele Kinderen (of van de Heilige Onnozele Kinderen). Ontdek de fascinerende geschiedenis en de weinige overblijfselen die zijn overgebleven.

Het gezicht van Parijs is in de loop der tijd veranderd en soms zijn we verrast als we het verleden van bepaalde plekken herontdekken. Dit geldt met name voor de wijk Halles. Op de plek van de huidige Place Joachim-du-Bellay lag vroeger een van de belangrijkste begraafplaatsen van Parijs: de Cimetière des Innocents.

De oorsprong van deze begraafplaats gaat terug tot de Merovingen en bijna 1000 jaar lang werden er de stoffelijke overschotten van Parijzenaars begraven tot de begraafplaats in 1780 werd gesloten. Naar schatting zijn er twee miljoen Parijzenaars begraven. Een eerste kapel ter ere van Saint-Michel werd hier gebouwd voordat deze werd vervangen door een grotere kerk rond 1130 op bevel van Lodewijk VI de Dikke. Deze was gewijd aan de Heilige Onnozelen, vandaar de naam.

Histoire de Paris : Le cimetière des innocents et les vestiges qu'il en resteHistoire de Paris : Le cimetière des innocents et les vestiges qu'il en resteHistoire de Paris : Le cimetière des innocents et les vestiges qu'il en resteHistoire de Paris : Le cimetière des innocents et les vestiges qu'il en reste

De begraafplaats van de Onnozele, een mijlpaal in het dagelijks leven van de Parijzenaars

Naast dekerk, massagraven en een fontein bevatte het kerkhof van de Innocenten ook twee reclusoirs. Deze kleine cellen boden onderdak aan gevangenen die vervolgens werden ommuurd. Het eerste Reclusoir des Innocents was het beroemdste in Parijs. Het had twee schietgaten met tralies, één die naar buiten opende zodat er voedsel naar binnen kon worden gebracht en de andere die naar binnen in de kerk opende zodat de kluizenaar religieuze ceremonies kon bijwonen.

Er zijn vier namen van kluizenaars uit de Cimetière des Innocents. De eerste, Alix La Bourgeotte, bleef 46 jaar kluizenaar. De tweede, Jeanne La Verrière, had te kennen gegeven dat ze als kluizenaar wilde leven, hoewelAlix La Bourgeotte al 18 jaar in haar cel zat. Er werd dus een tweede kluizenaar gebouwd. Renée de Vendômois, veroordeeld voor overspel en de moord op haar man, werd veroordeeld om haar dagen als kluizenaar te slijten. De vierde bekende kluizenaar ten slotte was een weduwe genaamd Jeanne Pannoncelle.

Deze begraafplaats was op zijn zachtst gezegd erg populair bij de Parijzenaars. Het was een levendige ontmoetingsplaats die overdag werd bezocht door kooplieden en wandelaars. Toen de avond viel, werd de begraafplaats echter minder populair. De overblijfselen van 22 Parijse parochies werden er begraven, samen met die van het ziekenhuis Hôtel-Dieu, de lichamen van slachtoffers van de Zwarte Dood van 1348 en die van niet-geïdentificeerde personen uit het lijkenhuis van de Cité, waaronder verdronkenen in de Seine en mensen die op de openbare weg waren gestorven en die vervolgens in massagraven werden begraven.

Histoire de Paris : Le cimetière des innocents et les vestiges qu'il en resteHistoire de Paris : Le cimetière des innocents et les vestiges qu'il en resteHistoire de Paris : Le cimetière des innocents et les vestiges qu'il en resteHistoire de Paris : Le cimetière des innocents et les vestiges qu'il en reste

Het einde van het kerkhof van de Innocents

Er waren dus veel te veel lichamen voor een te kleine begraafplaats. Er werd ook gezegd dat de aarde het lijk in negen dagen zou opeten. Rondom de begraafplaats werden massagraven aangelegd om plaats te bieden aan de botten die werden verwijderd. De Charnier des Lingères aan de zuidkant van de oude begraafplaats, parallel aan de rue de la Ferronnerie, werd gekenmerkt door een fresco die een danse macabre voorstelde. Het beeldde edelen, religieuze vertegenwoordigers, boeren en zelfs vorsten uit die gedwongen werden om de doden te volgen, een herinnering dat niemand aan dit lot kon ontsnappen.

Maar na duizend jaar activiteit was de begraafplaats, gelegen in het hart van Parijs, ongezond. Het was zo overbevolkt dat het maaiveld naar verluidt 2,50 meter hoger lag dan dat van de omliggende straten. Bovendien verbood een wet uit 1765 begraafplaatsen in steden om redenen van ongezondheid. Een beslissende gebeurtenis leidde tot de definitieve sluiting van de begraafplaats van de Onschuldigen in 1780. Onder het gewicht van de daar begraven lijken begaf een scheidingswand het en de overblijfselen van Parijzenaars stroomden in de kelder van een restauranteigenaar. De begraafplaats werd in 1786 vernietigd.

De overblijfselen van de begraafplaats van de Innocents

Vandaag is er nog maar weinig over van deze Parijse begraafplaats. De overblijfselen van de mensen die er begraven lagen, zijn nu te vinden in de Catacomben van Parijs. Op de Place Joachim-du-Bellay was de Fontaine des Innocents de fontein naast dekerk van de Innocents, nu verwoest. Op nr. 8 rue de la Ferronnerie en nr. 15 rue des Innocents kun je de bogen zien die ooit twee massagraven van de begraafplaats ondersteunden. Overblijfselen worden ook bewaard in het Musée du Louvre en het Musée Carnavalet.

Bruikbare informatie

Plaats

Châtelet
75001 Paris 1

Toegang
Metro Châtelet (lijnen 1, 4, 7, 11, 14)

prijzen
Vrij

Opmerkingen
Verfijn je zoekopdracht
Verfijn je zoekopdracht
Verfijn je zoekopdracht
Verfijn je zoekopdracht