Het verhaal van Félix Potin de Réaumur in Parijs is een fascinerend verhaal waarin handel, architectuur en historische mysteries samenkomen. Félix Potin, geboren in 1820, begon zijn carrière als kruideniersbediende voordat hij in 1844 zijn eigen kruidenierswinkel opende in het 9e arrondissement van Parijs. Deze eerste stap in de wereld van de handel legde de basis voor een bedrijf dat emblematisch zou worden voor de Franse hoofdstad.
In 1860, een belangrijke uitbreiding, opende Félix Potin een nieuwe winkel op de Boulevard de Sébastopol, op de hoek van de Rue Réaumur. Dit strategische adres, gekozen vanwege de ligging aan de nieuwe verkeersaders in Haussmann-stijl en vlakbij de Halles de Baltard, getuigde van Potins scherp zakelijk inzicht. De Sébastopol-winkel, met zijn imposante architectuur en gevarieerde assortiment, werd al snel een mijlpaal in het Parijse winkellandschap.
De winkel aan de Boulevard Sébastopol, herbouwd in 1910, belichaamde het hoogtepunt van Maison Félix Potin. In die tijd had het bedrijf verschillende vestigingen in en rond Parijs, elk met honderden bedienden. Het gebouw, ontworpen door architect Charles Lemaresquier in neobarokke stijl, wordt gekenmerkt door zijn grandeur en weelde, die de welvaart van het bedrijf weerspiegelen.
Deze voormalige flagshipwinkel, nu een Monoprix, is ontworpen door architect Charles Lemaresquier in een opvallende neobarokke stijl. De gevel van dit historische gebouw is een waar visueel spektakel. Het onderste deel van het gebouw, hoewel aangepast, heeft zijn eclectische en sierlijke gevels behouden en getuigt van de vroegere pracht en praal van het gebouw. Het gebouw, dat de bijnaam"la Poivrière" kreeg vanwege de uitbundige hoekrotunda met daarop een grote koepel, weerspiegelt de pracht en praal van de winkels van Félix Potin in hun hoogtijdagen.
De gevel combineert klassieke iconografie metmythologische elementen en geïdealiseerde voorstellingen. Het heeft consoles versierd met hoorns van overvloed, slingers van fruit, vazen, consoles met bladmotieven en de caduceus, het symbool van Hermes, de god van de handel. De kleurrijke schilderingen in het decor voegen een vleugje fantasie toe aan de geslepen steen. De neobarokke rondingen en reliëfsculpturen accentueren het weelderige karakter van het geheel.
De sluiting van Félix Potin verliep in verschillende fasen, gekenmerkt door belangrijke veranderingen in het management en de strategie van het bedrijf. Na de dood van de oprichter in 1871 groeide het merk onder leiding van zijn weduwe en kinderen. Vanaf 1924 brak er echter een periode van onzekerheid aan met de tweede generatie erfgenamen. De neergang begon in 1945, toen de derde generatie de teugels overnam zonder veel persoonlijke interesse, wat leidde tot de verkoop van het bedrijf. Uiteindelijk verdween het merk Félix Potin in 1995 door de toenemende concurrentie in de supermarktsector.
De verrassing kwam in 2015, toen er renovatiewerkzaamheden werden uitgevoerd aan de Monoprix-winkel die nu de ruimte inneemt. De werklui stuitten op een macabere ontdekking: honderden skeletten netjes op een rij in een massagraf. Deze verrassende ontdekking stond niet op zichzelf in een stad zo oud als Parijs, maar veroorzaakte desondanks veel opschudding.
Uitgebreid onderzoek heeft uitgewezen dat deze menselijke resten waarschijnlijk dateren uit de Middeleeuwen. De plek, die ooit de begraafplaats van het Hôpital de la Trinité was, heeft lagen menselijke botten op verschillende niveaus blootgelegd, mogelijk neergelegd na een epidemie.
De begraafplaats van het Hôpital de la Trinité, opgericht in de twaalfde eeuw en verwoest tegen het einde van de achttiende eeuw, lag in het gebied rond de rue Saint-Denis, rue Greneta, rue Guérin-Boisseau en boulevard de Sébastopol in Parijs. Deze begraafplaats werd geopend in 1348 tijdens de Grote Pest en was een antwoord op de ontoereikendheid van het Cimetière des Innocents om het grote aantal lichamen te herbergen, voornamelijk uit het Hôtel-Dieu ziekenhuis. De begraafplaats kon tot 600 lichamen herbergen in elk van de grote kuilen en werd ook gebruikt tijdens andere tragische periodes, zoals het bloedbad van de Armagnacs in 1418 en de pestepidemieën van 1428 en 1466.
Na verloop van tijd werd het kerkhof van Trinité steeds minder gebruikt en in 1678 werd het volledig verlaten. Opgravingen door het Institut national de recherches archéologiques préventives (Inrap) brachten aan het licht dat niet alle overblijfselen naar de catacomben waren overgebracht, waardoor sommige kuilen op de site nog niet waren leeggehaald. Dit onderzoek onthulde een georganiseerde rangschikking van de lichamen, met ten minste twee rijen die van kop tot staart waren gerangschikt en een derde rij buiten de grenzen van de opgraving.
Deze ontdekking, waarbij de lichamen op vijf tot zes niveaus boven elkaar lagen zonder sporen van trauma, suggereert dat de massale dood waarschijnlijk eerder te wijten was aan een epidemie dan aan een bloedbad. De Rue Réaumur Monoprix op ende dus enkele jaren met een heuse openhartige begraafplaats in haar kelders, wist je dat?
Referenties :
Deze pagina kan elementen bevatten die met AI zijn ondersteund, meer informatie hier.
Plaats
Monoprix Réaumur-Sébastobol, het voormalige hoofdkantoor van Félix Potin
51 Rue Réaumur
75002 Paris 2
prijzen
Vrij
