Paryż jest pełen sekretnych miejsc, które świadczą o historii miasta. Odkrywanie ich pomaga lepiej zrozumieć przeszłość stolicy. Weźmy na przykład zadaszone pasa że Paryża. W XIX wieku, dzięki wielkiemu planowi transformacji miejskiej barona Haussmanna, stolica miała ich ponad 70!
Ich celem była ochrona zamożnych mieszkańców przed błotem i zgiełkiem ulic, oferując im przejścia chronione przed żywiołami przez piękne szklane dachy i łącząc liczne sklepy i restauracje w jednym miejscu.
Dziś Paryż ma tylko 21 zad aszonych przejść otwartych dla publiczności. Dzięki temu przewodnikowi możesz stworzyć własną wycieczkę po paryskich krytych pasażach. Nie jest to wcale takie skomplikowane, ponieważ najpiękniejsze zadaszone przejścia znajdują się prawie w tym samym obszarze: w 2. i 9. dzielnicy. Ciekawostka architektoniczna, która przenosi nas do XIX wieku.
Położona rzut kamieniem od Luwru, Galerie Véro-Dodat jest zabytkiem wpisanym na listę zabytków od 1965 roku. Na podłodze piękny marmurowy bruk z czarno-białymi rombami nadaje galerii głębi. Na suficie znajduje się piękny szklany dach i ryciny. Od czasu powstania w 1826 roku galeria jest domem dla wielu eleganckich butików, w tym z wyposażeniem wnętrz, meblami, sztuką i butami Louboutin. To świetne miejsce na zakup pięknych rzeczy, o ile pozwalają na to finanse!
Pasaż Panoramiczny, zbudowany w 1799 roku, był pierwszym zadaszonym przejściem w Paryżu i jednym z najbardziej znanych w stolicy. Z tego powodu jest zawsze zatłoczony. Filateliści powinni wiedzieć, że jest to jeden z głównych filatelistycznych hotspotów w Paryżu, z licznymi sklepami sprzedającymi znaczki kolekcjonerskie. Po przejściu przez Passage des Panoramas można kontynuować spacer w Galerie des Variétés, która łączy się z Passage des Panoramas. Dla przypomnienia, Passage des Panoramas bierze swoją nazwę od dwóch panoram, oświetlonych rotund, w których znajduje się fresk trompe-l'oeil przy głównym wejściu do pasażu, na Boulevard Montmartre. Niestety, oba dzieła zostały zniszczone w 1831 roku.
Dzięki neoklasycystycznemu wystrojowi w stylu pompejańskim, eleganckiemu szklanemu dachowi, imponującej kopule, kolorowej mozaikowej podłodze oraz licznym obrazom i rzeźbom, Galerie Vivienne jest jedną z najbardziej eleganckich galerii w Paryżu. Zainaugurowana w 1826 roku, jest obecnie domem dla wielu luksusowych butików z gotową odzieżą i wystrojem wnętrz, a także kawiarni i antykwariatów, w których można odpocząć między zakupami. Odzyskał on część swojej świetności dzięki obecności w jego murach największych luksusowych marek (Kenzo zorganizował tu pokaz mody w latach 70-tych; Jean-Paul Gaultier również założył tu sklep na pewien czas).
Otwarty w 1825 roku na miejscu Hôtel du Grand Cerf, Passage du Grand-Cerf nie zawsze wyglądał tak jak teraz. W rzeczywistości dopiero w 1845 roku zyskał wspaniały szklany dach, który nadaje mu takiego uroku. Wewnątrz znajduje się wiele butików projektantów, dekoratorów, rzemieślników i mody. A dla odrobiny kultury, Passage du Grand-Cerf to miejsce, w którym nakręcono scenę z filmu Louisa Malle'a Zazie dans le Métro. A dla fanów Bitcoin, od 2016 roku około dwudziestu sklepów w Pasażu akceptuje tę metodę płatności.
Passage du Caire jest paryskim krytym przejściem wszystkich rekordów: najstarszym wciąż dostępnym przejściem (zbudowanym w 1798 roku, podczas kampanii Napoleona w Egipcie), ale także najdłuższym (360 metrów od jednego końca do drugiego) i najwęższym. Cóż, przyznajemy, że są to w zasadzie jedyne trzy niezwykłe cechy tego przejścia. Zlokalizowany w Sentier, jest obecnie opanowany przez hurtowników, producentów tkanin i manekiny okienne. Ale nadal można podziwiać 3 posągi bogini Hathor z krowimi uszami, które zdobią wejście, a następnie wyjść na zachód na kawę na dyskretnym Place du Caire.
Galerie Colbert rywalizuje z Galerie Vivienne o miano najładniejszej galerii w Paryżu. Nie czekaj dłużej i odkryj jej wspaniałą rotundę zwieńczoną szklaną kopułą i umierający posąg Eurydyki w centrum rotundy. Ta piękna galeria została zakupiona przez Bibliothèque Nationale de France i jest obecnie siedzibą kilku instytutów (w tym Instytutu Historii Sztuki i Instytutu Dziedzictwa), a także licznych laboratoriów badawczych i szkół historii sztuki. Mówi się, że w 1830 roku kompozytor Berlioz zaśpiewał Marsyliankę ze swojego okna, w aranżacji, którą właśnie opracował. Tłum zebrał się pod oknem, chóralnie intonując słowa, a Berlioz podobno zemdlał z emocji.
Passage des Princes to niewielkie zadaszone przejście w 2. dzielnicy. Było to ostatnie zadaszone przejście zbudowane w Paryżu w czasach barona Haussmanna. Podziwiaj jego piękny szklany dach, osadzony na metalowych łukach tworzących arabeski; jego piękną kopułę w stylu lat 30. i jego godną podziwu szerokość. Cóż, to, co widzisz dzisiaj, nie jest oryginalnym pasażem; nie! Passage des Princes został zburzony w 1985 roku, aby zrobić miejsce dla inwestycji deweloperskiej, ale na szczęście został odbudowany dziesięć lat później w identycznym stylu! Dziś Passage des Princes jest domem dla słynnej firmy produkującej zabawki dla dzieci, która, aby uniknąć zniszczenia stylu pasażu, rozmieściła swoje różne sklepy w dawnych sklepach Passage des Princes.
Mierzący 190 metrów długości Passage Choiseul jest jednym z największych w Paryżu (choć daleko mu do 360-metrowego Passage du Caire!). Od czasu otwarcia w 1827 roku, Passage Choiseul stracił nieco ze swojego blasku wśród paryżan. I pomimo otwarcia butiku projektanta mody Kenzo w 1970 roku (obecnie przeniesionego na Place des Victoires), Passage Choiseul nigdy nie odzyskał dawnej popularności. Przynajmniej, jeśli pójdziesz tam, gdy paryżanie są w pracy, nie zostaniesz nadepnięty. Odkryjesz rzeźbione drewniane ściany, marmurowe pilastry i łuki wyłożone żarówkami zastępującymi stare lampy gazowe. Pisarz Louis-Ferdinand Céline mieszkał tu jako dziecko w latach 1899-1907, kiedy jego matka prowadziła sklep w pasażu.
Jak można się domyślić, Galerie de la Madeleine znajduje się niedaleko kościoła i Place de la Madeleine. Zaprojektowana przez architekta Théodore'a Charpentiera w 1840 roku, Galerie de la Madeleine została zainaugurowana w 1846 roku i w tym czasie mieściła liczne małe sklepy i rzemieślników. Dziś luksus zaatakował to przejście i znajdują się tam niezliczone luksusowe butiki. Jeśli nie masz portfela, aby coś kupić, nadal możesz podziwiać szklany dach podzielony na panele, eleganckie latające przypory, a przede wszystkim dwa piękne kariatydy, które otaczają ganek wejściowy do galerii, od strony Place de la Madeleine.
Passage Jouffroy został zbudowany w 1836 roku jako przedłużenie Passage des Panoramas, aby wykorzystać populację Paryża osuszoną przez ten drugi. Od tego czasu jest to jedno z najbardziej ruchliwych przejść w stolicy. Pasaż Jouffroy był miejscem wielu rewolucji architektonicznych tamtych czasów: był to pierwszy paryski pasaż z metalową i szklaną ramą oraz pierwszy z ogrzewaniem podłogowym. Podłoga tego pięknego zadaszonego przejścia jest wyłożona kafelkami w kolorze czarnym, szarym i białym. Wyjście do Musée Grévin znajduje się w tym przejściu, więc nie możesz go przegapić, jeśli zdecydujesz się odwiedzić słynne posągi woskowe! Pasaż Jouffroy został całkowicie odnowiony w 1987 roku, 13 lat po tym, jak został wpisany na listę zabytków, i jest domem dla wielu antykwariatów.
Passage Verdeau jest kontynuacją Passage des Panoramas i Passage Jouffroy. Z tego powodu został szybko opuszczony przez paryżan, którzy woleli sąsiednie pasaże. Jednak to ładne zadaszone przejście ma piękny, wysoki, dwuczęściowy szklany dach (w kształcie rybiej ości) i cienką metalową ramę, aby przepuszczać świeże powietrze wiosną i latem. Passage Verdeau jest domem dla wielu antykwariuszy, byłych księgarzy i handlarzy dziełami sztuki (znajduje się bardzo blisko sali aukcyjnej Drouot) i przyciąga kolekcjonerów wszelkiego rodzaju.
