Biliyor muydunuz? Büyük Saray, Birinci Dünya Savaşı sırasında askerî hastane olarak hizmet vermişti.

Birinci Dünya Savaşı sırasında, Paris'in Grand Palais'i sanat sergileri yerine yaralanmış askerleri ağırlamak için kullanılıyordu. 1914 yılında kamulaştırılan bu ikonik yapı, 1919 yılına kadar askeri hastaneye dönüştürülmüştü.

Bugün Grand Palais ziyaret edildiğinde, genellikle Champs‑Élysées yakınlarındaki büyük sergiler, moda gösterileri ya da görkemli kültürel etkinlikler akla gelir. Ancak Birinci Dünya Savaşı (1914‑1918) sırasında bu devasa cam binası, bildiğimiz anlamda bir yapıya dönüşmeden önce olarak hizmet vermiştir; bu, onun şu anki rolünden oldukça farklı bir işlevdi!

1914 yılının 2 Ağustos'u, Fransa'nın savaşa girmesine karşı alınan genel seferberlik kararından sadece bir gün sonra, Grand Palais Fransız ordusu tarafından tahsis edildi. Başlangıçta birlikleri ve malzemeleri toplamak amacıyla kullanılan yapı, kısa sürede daha acil bir ihtiyaca cevap verebileceği anlaşılmıştı: Savaşın ilk haftalarında yaralanan yüzlerce askeri ağırlamak ve tedavi etmek için kullanıldı.

Gösterişli Cam tavan altında sıradışı bir hastane

Eylül 1914'te, Grand Palais bir askerî hastaneye dönüştürüldü. Geniş iç mekanı, tedavi odalarına, geçici ameliyathanelere, yatakhanelere ve rehabilitasyon alanlarına çevrildi. Tüm bu düzenlemeler yalnızca üç hafta içinde, hastanenin büyük cam tavanının altında yataklar, tuvaletler, borular ve elektrik tesisatları kuruldu.

Başta, Marne Muharebesi ve savaşın erken döneminde gerçekleşen diğer kanlı çatışmalarda yaralanan askerler buraya geliyordu: piyadeler, obüsçüler veya zouave birlikleri, genellikle tren veya ambulansla doğrudan ulaşıp burada tedavi ve stabilizasyon sürecine alınıyorlardı.

Le saviez‑vous ? Le Grand Palais était un hôpital militaire pendant la Première Guerre mondiale — Hôpital du Grand Palais, matinée donnée par les blessés du dépôt de physiothérapie - Médiathèque de l'architecture et du patrimoine

Sağlık ve Medikal İnovasyonun Merkezi

Başhekim René‑Charles Coppin yönetiminde, Grand Palais Hastanesi yaklaşık 400 personel çalışıyordu: doktorlar, hemşireler, yardımcıl ve idari çalışanlar. Ayrıca, yaralıların hareket yeteneklerini tekrar kazanmaları için özel rehabilitasyon ve fizyoterapi hizmetleri de kuruldu — o zamanlar için oldukça ilerici uygulamalardı.

O dönemin basını, savaşmalılara destek olmak amacıyla gönüllü olarak çalışan “beyaz melekler” olarak adlandırılan hemşireleri de gündeme getirdi. Bu kadınlar, halkın gururu haline gelen savaş çabalarının sembollerinden oldular.

Çok şaşırtıcı bir durum olarak, bu dönemde cephede savaşmaya çağrılmamış birçok yerel sanatçı hastanenin odalarını süslemek veya tıbbi amaçlar için kullanılan kalıplar yapmak üzere görevlendirildi. Bu durum, Paris’in kültürel dünyası ile savaş çabalarının iç içe geçtiğine işaret ediyor.

Görev Sonu ve Sivil Hayata Dönüş

11 Kasım 1918 tarihindeki ateşkesin ardından, Grand Palais hastalarla dolup boşalmaya başladı: bazıları cepheye veya evlerine geri dönerken, diğerleri başka hastanelere sevk edildi. Askeri hastane 1919’da tamamen kapandı ve bina, yavaş yavaş kültürel etkinliklere ev sahipliği yapmaya başladı; sanat fuarları, sergiler ve çeşitli sanatsal etkinliklerle yeniden hayat buldu.

Bu sayfa yapay zeka destekli unsurlar içerebilir, daha fazla bilgi burada.