Historia Pól Elizejskich jako miejsca świętowania sięga daleko wstecz. Podczas gdy ta symboliczna aleja, zaprojektowana przez André Le Nôtre'a w XVII wieku, była pierwotnie królewską promenadą, bardzo szybko przybrała bardziej patriotyczny charakter. Wraz z rewolucją francuską, a następnie paradą wojskową 14 lipca od 1880 roku, aleja stała się tłem dla dużych zgromadzeń. Ale to przede wszystkim w sierpniu 1944 roku, podczas wyzwolenia Paryża, Pola Elizejskie stały się żywym symbolem powszechnej radości.
26 sierpnia 1944 roku generał de Gaulle szedł aleją wiwatowany przez setki tysięcy paryżan. Miasto zostało właśnie wyzwolone spod niemieckiej okupacji. Tego dnia Pola Elizejskie pokryły się trójkolorowymi flagami, pieśniami i uściskami. To był punkt zwrotny: od tego momentu aleja nie była już tylko tłem dla parad; był to teatr zbiorowych emocji.
Do lat 90. Pola Elizejskie były zarezerwowane dla uroczystości instytucjonalnych. Ale w 1998 roku zwycięstwo francuskiej drużyny w Mistrzostwach Świata zmieniło wszystko. Ponad milion osób spontanicznie zgromadziło się na alei. Ta spontaniczna, masowa, powszechna radość ustanowiła precedens. Od tego czasu za każdym razem, gdy Les Bleus - zwłaszcza w 2018 roku - lub Paris-Saint-Germain wygrywają, aleja przekształca się w gigantyczny stadion na świeżym powietrzu.
W latach 2000. ratusz paryska zaczyna formalizować obchody Sylwestra. Na Łuku Triumfalnym wyświetlane są efektowne pokazy świetlne, a ulice zostają zamknięte dla ruchu samochodowego, dzięki czemu Avenue staje się deptakiem. Pola Elizejskie stają się wówczas miejscem noworocznego spotkania, podobnym do Times Square w Nowym Jorku czy Trafalgar Square w Londynie. To trzeci filar tej tradycji świętowania. I tak to właśnie na Polach Elizejskich, nie w pobliżu Wieży Eiffla, odbywa się sylwestrowe widowisko w Paryżu.
Nowy Rok w Paryżu: czy 31 grudnia z Wieży Eiffla strzela się fajerwerki?
Co roku, ta popularna opinia powtarza się niczym mantra. Wśród sylwestrowych obchodów wiele osób liczy na spektakularny pokaz sztucznych ogni z Wieży Eiffla. Jednak tego wieczoru 31 grudnia to nie ona staje się główną ozdobą miejskiego święta, lecz inne ikoniczne miejsce w Paryżu. [Czytaj więcej]
Wybór ten nie był przypadkowy. Pola Elizejskie, ze swoją szerokością, majestatyczną perspektywą, dostępnością i silną symboliką, są ucieleśnieniem republikańskiej wielkości. To także otwarta przestrzeń, łatwa do zabezpieczenia i rozpoznawalna na całym świecie. Krótko mówiąc, jest to idealne tło do pisania o radości w przestrzeni publicznej.
Nawet dziś, niezależnie od tego, czy chodzi o zwycięstwa sportowe, obchody sylwestrowe czy spontaniczne demonstracje radości (a nawet protesty), aleja jest emocjonalnym barometrem stolicy. Jej zdolność do jednoczenia ludzi w entuzjazmie, kierowania tłumów i krystalizowania chwili obecnej sprawia, że jest to wyjątkowa scena we Francji. Od królewskiej promenady po scenę powszechnej radości, Pola Elizejskie ewoluowały wraz z historią, aby stać się bijącym sercem wielkich zbiorowych radości. Żywa tradycja na skrzyżowaniu dziedzictwa i emocji.
Ta strona może zawierać elementy wspomagane przez SI, więcej informacji tutaj.
Nowy Rok w Paryżu: czy 31 grudnia z Wieży Eiffla strzela się fajerwerki?
