Gdy dziś odwiedzamy Grand Palais, położony blisko Pol broni W głowie od razu przychodzą głównie wielkie wystawy, pokazy mody czy spektakularne wydarzenia kulturalne. Jednak podczas I wojny światowej (1914–1918) ten ogromny szklany budynek został przekształcony w szpital wojskowy, co stanowiło zupełnie inną rolę niż ta, którą pełni dzisiaj! 2 sierpnia 1914 roku, zaledwie dzień po ogłoszeniu powszechnej mobilizacji w odpowiedzi na wojnę Francji, Grand Palais został zajęty przez francuskie wojsko. Początkowo służył do zgromadzenia oddziałów i sprzętu, jednak już wkrótce zrozumiano, że może pełnić kluczową funkcję: przyjęcia i opieki nad licznymi rannymi żołnierzami już w pierwszych tygodniach walk. Jesienią 1914 roku, Grand Palais został przemianowany na szpital wojskowy, a jego przestronne wnętrza zamieniono na sale ratunkowe, tymczasowe bloki operacyjne, dormitoria i warsztaty rehabilitacyjne. Zaledwie trzy tygodnie wystarczyły, by rozstawić łóżka, instalacje sanitarne, systemy wodno-kanalizacyjne i elektryczne pod ogromnym szklanym stropem pałacu. Przede wszystkim trafiały tam ranni żołnierze uczestniczący w bitwie nad Marną oraz innych krwawych starciach na początku wojny: piechurzy, artylerzyści czy zouaves – często przywożono ich bezpośrednio pociągiem lub karetką, by tam udzielić im pierwszej pomocy i zapewnić stabilizację stanu zdrowia. Pod kierownictwem lekarza naczelnego René‑Charlesa Coppina szpital Grand Palais zatrudniał nawet do 400 pracowników: lekarzy, pielęgniarki, opiekunów medycznych i personel administracyjny. Wprowadzono tam także specjalistyczne oddziały rehabilitacji i fizjoterapii, wspierając tych, którzy odzyskiwali sprawność — były to nowoczesne rozwiązania jak na tamte czasy. W ówczesnej prasie pojawiały się też relacje o „białych aniołach” – wolontariuszkach pielęgniarkach, które zostały symbolem wysiłku wojennego, pomagając ranny i chorym żołnierzom. Coś szczególnie niezwykłego: w tym okresie kilku miejscowych artystów, którzy nie zostali powołani do wojska, zatrudniono do ozdabiania sal szpitalnych czy nawet wykonywania odlewów wykorzystywanych w medycynie, łącząc tym samym świat kultury paryskiej z wysiłkiem wojennym. Po podpisaniu traktatu kończącego I wojnę światową 11 listopada 1918 roku, Grand Palais zaczął opróżniać się z pacjentów: niektórzy wracali na front albo do domu, inni zostali przeniesieni do innych placówek. Szpital wojskowy zamknął swoje podwoje na stałe w 1919 roku, a budynek powoli odzyskiwał swoją dawną funkcję miejsca kulturalnego, goszcząc ponownie salony, wystawy i wydarzenia artystyczne. Ta strona może zawierać elementy wspomagane przez SI, więcej informacji tutaj.
Niecodzienny szpital pod niezwykłym pawilonem
Miejsce troski i innowacji w dziedzinie medycyny
Zakończenie misji i powrót do życia cywilnego
Miejsce
Grand Palais
3 Avenue du Général Eisenhower
75008 Paris 8
Dostęp
Pola Elizejskie M° Clemenceau
