Η Place de Clichy έχει παραβλεφθεί σε μεγάλο βαθμό στην εκστρατεία για τη βελτίωση των ιστορικών πλατειών του Παρισιού , η οποία ξεκίνησε από το Δημοτικό Συμβούλιο του Παρισιού πριν από δέκα χρόνια, και ωχριά σε σύγκριση με τις πλακόστρωτες αδελφές της. Όχι πολύ πράσινη, συνεχώς φραγμένη από οχήματα που κορνάρουν και καυσαέρια που λιμνάζουν στον αέρα, η πλατεία στα σύνορα του 8ου, 9ου, 17ου και 18ου διαμερίσματος της πρωτεύουσας δεν διαθέτει πραγματικά καμία βεράντα όπου μπορείτε να χαλαρώσετε μακριά από τη φασαρία.
Όσο για τα εστιατόρια στις παρυφές της, είναι μεγάλα ονόματα ή ασώματες μπρασερί όπου μπορείτε να γευτείτε πιάτα που πετάνε στα τραπέζια οι φωνακλάδες σερβιτόροι, και όχι μικρά γειτονικά ψήγματα. Αλλά αυτές οι δηλώσεις, όσο κλισέ και αν είναι, ανήκουν πλέον στην ιστορία χάρη στον Συρανό.
Έχοντας δραπετεύσει από το μυθιστόρημα του Rostand, ο μεγαλόσωμος ήρωάς μας κρύβεται τώρα στην οδό Biot, σε ένα μπιστρονομικό εστιατόριο-μπαρ που ανέλαβε τον περασμένο Αύγουστο μια νεαρή ομάδα, η διακόσμηση του οποίου μας μεταφέρει πίσω στον περασμένο αιώνα, στο Παρίσι του χθες. Θαυμάσια χρυσοποίκιλτα μωσαϊκά σε στιλ Art Nouveau, μεγάλοι καθρέφτες με υπέροχα στίγματα και στίγματα, επιβλητικοί πάγκοι από ξύλο και μάρμαρο... η διεύθυνση έχει ζήσει χίλιες και μία ζωές, με τη σειρά της στέκι των σουρεαλιστών και πρώην οίκος ανοχής.
Τώρα, οι νεαρές γυναίκες έχουν βάλει στην άκρη τις δαντέλες τους και οι νεαροί άντρες έχουν μάθει να συμπεριφέρονται, και μόνο στα πιάτα γίνονται οι αταξίες. Στο τιμόνι βρίσκεται ο νεαρός αυτοδίδακτος σεφ Charleyne Valet, όλο καλοσύνη και καλές ιδέες, ο οποίος αναλαμβάνει τη μαγειρική του μπιστρό, εκσυγχρονίζοντάς την αλλά όχι υπερβολικά, με διαβολικά γενναιόδωρες και αιματηρά ανακουφιστικές συνταγές.
Τέλειο αυγό, μους καπνιστής πατάτας και πατατάκια αγκινάρας Ιερουσαλήμ από τη μία πλευρά, βελουτέ φακής από την άλλη (προσπαθήσαμε να δωροδοκήσουμε τον σεφ για να πάρουμε τη συνταγή για το τελευταίο), μόνο για να ξεκινήσουμε καλά- μοσχαρίσια μπλανκέτα στριμμένη με λεμονόχορτο, μπακαλιάρος με σταφίδες και αμύγδαλα, τραγανή πολέντα παντρεμένη με κρέμα παρμεζάνας και ελιές taggiasche- πριν τελειώσουμε με μια φέτα flan από μαύρο σουσάμι...
Όλα αυτά σε πολύ, πολύ προσιτή τιμή. Περιμένετε να πληρώσετε 18 ευρώ για ένα ορεκτικό/κύριο πιάτο ή κύριο πιάτο/δεσπότο και 22 ευρώ για ένα ορεκτικό/κύριο πιάτο/δεσπότο. Και το Cyrano προσφέρει ακόμη χαμηλότερες τιμές στον πάγκο: 16,50 € για ορεκτικό/κύριο πιάτο ή κύριο πιάτο/ντεσπέτο και 20 € για ορεκτικό/κύριο πιάτο/ντεσπέτο. Είναι δύσκολο να το ξεπεράσετε αυτό!
Το βράδυ, ωστόσο, το μενού είναι εντελώς διαφορετικό, με πλήθος μικρών πιάτων που μοιράζονται μεταξύ των καλεσμένων, όπως συνηθίζεται πλέον στο Παρίσι. Μια υπέροχη μικρή διεύθυνση που πρέπει να ανακαλύψετε χωρίς καθυστέρηση!
