Les Fines Gueules, Bourse'a bir taş atımı mesafede karakterli Fransız mutfağı

Paris'te yeni restoran açma yarışı durdurulamaz gibi görünse de, ki bu bizim hoşumuza gitmiyor, bazen en iyi confiote'lerin eski kaplarda yapıldığını hatırlamak da iyi bir fikirdir. 17 yıldır yerel işçiler ve gurmeler, benzeri olmayan bir mahalle restoranı olan Les Fines Gueules' de bir araya geliyor.

İçeri girerken el sıkışmak ya da yanaktan bir öpücük vermek - bu size kalmış - ve ilk isimlerle hitap etmek adettendir. Sahiplerinin daha kapıdan girer girmez sizi nasıl rahat hissettireceklerini bildiklerini söylemek gerek. Birçok müdavimin favori masası var ve eski moda çinko tezgahın üzerinde bilmiş bir gülümsemeyle yerleştirilmiş küçük bir bardak beyaz görmek için uzun süre beklemenize gerek yok.

Mimar Jules Hardouin Mansart tarafından 17. yüzyılda tasarlanan binanın kendisi geçmiş bir döneme tanıklık ederken, kıvrımlı restoran tuğla ve kaba taş duvarlardan oluşan bir labirent gibi kendini gösteriyor. Arkasında muhteşem bir Berkel 1947 dilimleyicinin durduğu çinko bar, hızlı öğle yemekleri için yüksek sandalyelere ve duygularını açığa vurmaya gelen ve silah sesleri sırasında bile her zaman dikkatli bir kulak bulan müşterilerin sohbetine ev sahipliği yapıyor - restoran öğle saatlerinde tıklım tıklım dolu ve rezervasyonlar her zamankinden daha gerekli görünüyor.

Ana yemek salonunun altında ve üst katta arkadaş grupları için ideal olan iki samimi oda daha bulunuyor. Les Fines Gueules 'ün arkasındaki iki restoran işlet mecisi de arkadaş. Biri 2006 yılında kasap arkadaşı Hugo Desnoyer'in tavsiyesi üzerine bistroyu devralan Arnaud Bradol; diğeri ise üç yıl sonra işletmeye katılan Franck Barbodin. Biri güzel kukalardan, diğeri ise yemek odasından sorumlu.

Aslında şarap, restoranın ana özelliklerinden biri; tonozlu şarap mahzeninde sabırla bekleyen yaklaşık 20.000 şişe ve 1.000 referansla, gerçek bir Ali Baba'nın mağarası, olmazsa olmazlardan nadir etiketlere, biyodinamik şaraplardan Fransa'nın tüm bölgelerinden tek bir tanesi bile eksik olmayan şaraplara kadar uzanıyor.

Şef Nicolas Gauduin, Alain Passard ve Racine'de çalıştıktan sonra Les Fines Gueules'den ayrılıp geri dönen üçüncü şef. Burada, bu tür bir bistroda bulmayı bekleyeceğiniz türden arsız ama bir gün bile eskimemiş yemeklerle sıradan olmayan klasik Fransız mutfağı sunuyor. Daha da iyisi, mevsimlik Fransız ürünleri ve başka yerlerden gelen tatlar kullanılarak güncel hale getirilmişler.

• Ayrıca oku
• Paris'teki Fransız restoranları, geleneksel veya modern, en iyi adreslerimiz
• Pagaille, 18. bölgenin yükseklerinde özgür ve neşeli bir bistro
• Le Boréal, sabahtan akşama kadar sorumlu yemekler sunan muhteşem bir kafe-bistro

Öğle yemeği saatinde, bölge için rakipsiz bir fiyata (23 € başlangıç/ana yemek veya ana yemek/tatlı, 28 € başlangıç/ana yemek/tatlı) bir öğle yemeği menüsü var ve listedeki öneriler günden güne değişiyor. Ancak yine de teriyaki soslu burratina ve dana aumônière (18 €), bütün, kabuklu, bisque ve satay emülsiyonu ile servis edilen etli örümcek yengeci (37 €) ve bistro tarzı soslu tatlı olarak Mont-Blanc (12 €) gibi mutlaka denenmesi gerekenler var. Eskiden hoparlörlerden çalan Brassens haklıydı: burada karnınızı doy uracaksınız.

Les Fines Gueules, Fransız gastronomisinin kuşkusuz dünyanın en iyi mutfağı olduğunu hatırlatıyor. Not edilmiştir.

Bu test, profesyonel bir davet kapsamında gerçekleştirildi. Eğer deneyiminiz bizimkinden farklıysa, lütfen bunu yorumlarda belirtin.