Aglio e Olio, een kleine Italiaanse klomp in de buurt

De Italiaanse keuken kent vele facetten. Romeinse of Napolitaanse pizza voor een snelle lunch, verse pasta voor de meer estheten, aubergines alla parmigiana voor vegetariërs, streetfood of gastronomische gerechten, er is voor elk wat wils en voor elk wat wils.

In Parijs zijn de menu's van Italiaanse restaurants soms echter inwisselbaar. Dus om een echt juweeltje te vinden, moet je van de gebaande paden af en buiten de deur van de kleine buurtadresjes stappen. Als je dat doet, wacht je een aangename verrassing.

Dat is het geval bij Aglio e Olio, een kantine in Romeinse stijl in Saint-Maur/Saint-Ambroise, in 2019 geopend door Thomas Chapelle naast zijn eerste restaurant Massale. Opgeleid bij Pirouette en Zébulon, ontmoette hij daar Andrea Maggi, die zijn chef-kok zou worden bij Aglio e Olio.

De chef-kok komt oorspronkelijk uit Velletri, op slechts een paar kilometer van Rome, en heeft ook zijn tanden stukgebeten bij Zébulon onder leiding van Yannick Lahopgnou, voordat hij zijn vaardigheden in de verfijnde Franse keuken perfectioneerde bij Le Taillevent. Bij Aglio e Olio keert de chef terug naar zijn Romeinse wortels en biedt hij een kort menu met traditionele gerechten die hij heeft geërfd van zijn jeugdherinneringen en zijn moeder.

Aglio e Olio brengt deze lokale Romeinse keuken binnen ieders bereik, met betaalbare menu's: voorgerecht/hoofdgerecht of hoofdgerecht/dessert voor €18, voorgerecht/hoofdgerecht/dessert voor €21 tijdens de lunch - betaalbaarder kan niet. Bovendien is de kwaliteit onbetwistbaar top, en bij mooi weer heeft het restaurant een groot schaduwrijk terras, ideaal om te loungen met een glas Spritz (€10) of Italiaanse wijn in de hand.

Pens alla romana (fantastisch; €10) met passie bereid, volgens de aanbevelingen van de eerder genoemde mama; duivels krokante artisjokken alla romana (€13) met hun spuit van aioli en elke laatste druppel saus; cappellacci cacio e peppe met tuinbonen (€19) gezoet met stukjes peer; calamarata met mosselen (€17), citroen en tomaten... Cucina povera in al zijn pracht, schijnbare eenvoud en echte smaak.

• Lees ook
• Italiaanse restaurants in Parijs, onze topadressen
• Nieuwe Italiaanse restaurants in Parijs, onze topadressen
• Italiaanse restaurants in Parijs, onze topadressen

Om deze lunch, die zijn gewicht in pecorino waard is, af te ronden, weerstaan we de roep van tiramisu geserveerd per pollepel en wenden we ons in plaats daarvan tot twee lichtere desserts, perfect om de zomermiddag aan te kunnen zonder een te zwaar gevoel te krijgen: een rabarber panna cotta (€ 9) gemaakt zonder gelatine, met een smeltende textuur die lijkt op crème brûlée, en een melkmousse (€ 9) met gebroken sbrisolona, een zandkoekje uit Lombardije, verse aardbeien en een duizelingwekkend peterselie-ijsje.

En wat als we, om ons te onderscheiden van de andere transalpine restaurants in Parijs, terug moeten keren naar eenvoud en authenticiteit? Een restaurant dat zijn (zeer goede) reputatie bij de plaatselijke bevolking zeker verdient.

Deze test is uitgevoerd in het kader van een professionele uitnodiging. Als uw ervaring afwijkt van de onze, laat het ons weten in de commentaren.