Drie jaar geleden opende in de prachtige Passage des Panoramas de brasserie Astair onder impuls van Jean Valfort, Charles Drouhaut en Jean-François Monfort. Het is een 'bistro de passage' met zo'n Franse charme - het decor is vanarchitect Tristan Auer - dat je besluit om meer te doen dan alleen binnen te lopen en plaats te nemen op een van de rode banken die langs de muren lopen en je terugvoeren naar de hoogtijdagen van de Parijse brasseries.
Het Astair-menu biedt fijnproevers een hele reeks Franse gastronomische klassiekers op een ouderwetse papieren placemat. De wijnkaart is ontworpen om het beste van de Franse terroirs te laten zien, van de fijnste fles tot de meest uitzonderlijke nectar.
Tijdens de lunch op doordeweekse dagen biedt Astair redelijk betaalbare menu's: reken op €15 voor een hoofdgerecht, €20 voor een voor-/hoofdgerecht of hoofdgerecht/dessert en €25 voor een voor-/hoofdgerecht/dessert - zo simpel is het. Voorgerechten zijn onder andere mergpijpjes, mayo-eieren, Bourgondische slakken en eendenlever.
Zoals het seizoen dicteert, zetten we onze zinnen op de kikkerbilletjes (€22 voor 8), een essentieel gerecht in de Franse keuken dat, ik moet zeggen, ons verrukte. Gedoopt in een botersaus zijn deze vlezige billen snel verorberd. We kozen ook voor een specialiteit van Astair - dat staat ook op het menu - hetbiologische perfecte ei (€14) geserveerd met een gebakken paddenstoelen- en bosemulsie; een manier om het perfecte ei aan te bieden, inmiddels een echte klassieker in de bistronomie, hier met een winters tintje.
Vervolgens is er de tartaar van gerookt rundvlees (€18), duidelijk bereid met een mes - de enige manier om het te doen, volgens ons - en geserveerd met een royale portie huisgemaakte frietjes ernaast; en de enorme kalfskotelet (€28), gegaard in een sauteerpan en geserveerd met bosaardappelen, een gerecht voor één persoon dat gemakkelijk twee fijnproevers had kunnen bevredigen.
De gerechten worden zo royaal geserveerd dat het voor ons fysiek onmogelijk was om een van de desserts op het menu te proberen. Het is de moeite waard om op te merken dat als het op desserts aankomt, de lijn van Astair hetzelfde blijft: klassiek, en dat is maar goed ook, want fijnproevers komen door de deur van de brasserie om het beste van de Franse keuken te herbeleven. We moeten zeggen dat de Belle-Hélène peer die we op een aangrenzende tafel zagen liggen ons opviel, maar we konden hem weerstaan!
Wat is er Franser dan de zwart-witte flagstone vloer van de Passage des Panoramas te betreden om te smullen van gerechten uit het Franse culinaire erfgoed bij Astair? Wij denken van niet!
Deze test is uitgevoerd in het kader van een professionele uitnodiging. Als uw ervaring afwijkt van de onze, laat het ons weten in de commentaren.
Plaats
Astair
19 Passage des Panoramas
75002 Paris 2
Officiële site
www.astair.paris
